درختان جنگل پوشیده از برف مرده و کاملاً بی روح به نظر می رسند. به هر حال، این چنین نیست. حتی در یخبندانهای شدید و شکننده ، زندگی این گیاهان باشکوه را ترک نمی کند. در زمستان ، درختان استراحت می کنند و انرژی جمع می کنند تا با شروع روزهای گرم ، قید زمستان را بریزند.
درختان چگونه زمستان را تحمل می کنند
با شروع زمستان ، درختان به حالت خواب می روند. متابولیسم داخل تنه مهار می شود ، رشد مشهود درختان به حالت تعلیق در می آید. اما فرایندهای زندگی کاملاً متوقف نمی شوند. در طی دوره خواب طولانی زمستان ، تغییر شکل متقابل مواد رخ می دهد ، البته با شدت بسیار کمتری نسبت به تابستان (مجله شیمی و زندگی ، گیاهان در زمستان ، ششم آرتامونوف ، فوریه 1979).
درختان در زمستان رشد می کنند ، اگرچه از نظر ظاهری عملاً ظاهر نمی شود. در سرما ، بافت به اصطلاح آموزشی به طور فعال توسعه می یابد ، که متعاقباً سلولها و بافتهای جدیدی از درخت بوجود می آیند. در درختان برگریز ، جوانه های برگ در زمستان گذاشته می شوند. بدون چنین فرایندهایی ، انتقال گیاهان به زندگی فعال با فرارسیدن بهار غیرممکن است. مرحله خواب زمستانی یک شرایط ضروری برای رشد طبیعی درختان در طول فصل رشد است.
توانایی فرو رفتن درختان در حالت خواب در طی یک تکامل طولانی مدت رشد کرده و به مهمترین مکانیسم سازگاری با شرایط نامساعد و سخت خارجی تبدیل شده است. مکانیسم های مشابه در سایر دوره های دشوار زندگی درختان ، از جمله در تابستان ، گنجانده شده است. به عنوان مثال ، در خشکسالی شدید ، گیاهان می توانند شاخ و برگ خود را بریزند و تقریباً به طور کامل رشد را متوقف کنند.
ویژگی های خواب زمستانی در درختان
سیگنال انتقال به حالت ویژه زمستان برای اکثر درختان کاهش طول ساعات روشنایی روز است. برگها و جوانه ها مسئول درک چنین تغییراتی هستند. هنگامی که روز به طور محسوسی کوتاه می شود ، در گیاهان تغییراتی در نسبت بین مواد تحریک کننده روند متابولیسم و رشد ایجاد می شود. درخت به تدریج آماده می شود تا تمام فرایندهای زندگی را کند کند.
درختان تا پایان دوره زمستان در حالت خواب اجباری باقی می مانند و به تدریج برای بیداری کامل آماده می شوند. اگر اواخر فوریه یک شاخه درخت توس را در جنگل قطع کنید و آن را در آب در یک اتاق گرم قرار دهید ، پس از مدتی جوانه ها متورم می شوند و آماده جوانه زدن می شوند. اما اگر یک روش مشابه در ابتدای زمستان انجام شود ، توس برای مدت زمان طولانی شکوفا نخواهد شد ، زیرا در حال حاضر کاملاً برای استراحت آماده است.
مدت زمان خواب زمستانی برای انواع مختلف درختان و بوته ها متفاوت است. در یاسی ، این دوره بسیار کوتاه است و اغلب تا ماه نوامبر به پایان می رسد. در صنوبر یا توس ، مرحله خواب عمیق بسیار طولانی تر است ، تا ژانویه. افرا ، لیندر ، کاج و صنوبر قادر به مدت چهار تا شش ماه در حالت خواب عمیق اجباری هستند. پس از زمستان گذرانی ، درختان به آرامی اما پیوسته شروع به بازیابی فرایندهای زندگی می کنند و رشد خود را از سر می گیرند.
