اصطلاح "موم" به انواع ترکیبات آلی اعم از حیوانی و گیاهی اطلاق می شود. از نظر شیمیایی ، اینها استرهای اسیدهای کربوکسیلیک بالاتر و الکل های با وزن مولکولی بالا هستند. معروف ترین آن موم است که توسط غدد مخصوص این حشرات تولید می شود. شانه های عسلی از موم ساخته می شوند.
لانولین به اصطلاح موم پشم است. هدف اصلی آن محافظت از مو و پوست حیوانات در برابر رطوبت و خشک شدن آن است.
موم اسپرماستی زمانی بسیار محبوب بود - محصولی که با خنک سازی روغن اسپرماستی بدست می آید ، یعنی چربی مایع موجود در سر نهنگ های اسپرم دندانه دار. اسپرماستی از دو طریق اصلی بدست آمد: یا روغن اسپرماست خنک شد ، به دنبال آن فیلتر شد ، یا در آن حل شد و سپس تبلور یافت. این ماده مایل به زرد نرم به عنوان جز main اصلی در تولید شمع ، پمادهای دارویی و رژ لب های آرایشی مورد استفاده قرار گرفت.
همچنین ، تا همین اواخر ، اسپرماستی به عنوان روان کننده برای دستگاه ها و مکانیزم هایی که به آنها دقت بالا نیاز بود ، و همچنین به عنوان یک جز gel از ژل های ضد سوختگی مورد استفاده قرار می گرفت. به همین دلیل ، نهنگ های اسپرم در سطح وسیعی شکار شدند که منجر به کاهش شدید جمعیت آنها شد. اکنون ماهیگیری برای این نهنگ ها ممنوع است و از آنالوگ های مصنوعی نطفه طبیعی برای اهداف فوق استفاده می شود.
مومهای گیاهی طبیعت بسیار گسترده ای دارند. هدف اصلی آنها محافظت از خشک شدن گیاهان است ، بنابراین ساقه ها ، برگ ها ، گل ها و میوه ها را با نازک ترین لایه ، یعنی با روکش مومی می پوشانند. برخی ممکن است با اصطلاح روغن جوجوبا آشنا باشند. این یک موم مایع است که با فشار دادن یک گیاه خرد شده - بوش چینی ، بوته ای همیشه سبز به دست می آید. بسیار آهسته اکسید می شود ، بنابراین می توان آن را برای مدت طولانی ذخیره کرد بدون اینکه خواص مفید آن از بین برود. روغن جوجوبا بخشی از بسیاری از شامپوها ، مومیایی ها است و در رایحه درمانی نیز استفاده می شود.
در حال حاضر از بسیاری از واکس ها در ساخت شمع به عنوان اجزای ترکیبات و جلا در فرآوری محصولات چوبی ، مواد غلیظ کننده کرم و پماد و همچنین برای محافظت از غذا در هنگام حمل و نگهداری استفاده می شود. به عنوان مثال ، مومهایی که برای پوشاندن پنیرها استفاده می شوند ، طبق طبقه بندی بین المللی ، به عنوان افزودنی های غذایی E901 - E903 تعیین می شوند.
