هر دو تخته سنگ و ابلیسک از جمله نشانه های یادبودی هستند که به هر رویداد قابل توجهی اختصاص داده شده اند. هر دو می توانند سنگ قبر باشند. در این میان ، تفاوت بین چنین بناهایی آشکار است و نباید آنها را اشتباه گرفت.
هم ابلیسک و هم اسکلت در دوره های مختلف تاریخی از مواد مختلفی ساخته شده اند: مرمر ، گرانیت یا برخی از سنگ های دیگر ، حتی چوب. هم روی آبلیسک ها و هم بر روی سنگ نوشته ها نوشته شده بود. این علائم یادبود از نظر شکل متفاوت هستند.
ابلیسک ستونی است که غالباً به شکل ستونی به سمت بالا مخروطی می شود. اغلب ، چنین ستونی دارای مقطع مربع است ، اما همچنین ابلیسک ها به شکل یک مخروط وجود دارد. از طرف دیگر ، این تخته سنگ مانند یک تخته سنگ است و نه یک ستون.
آبلیسک ها
کلمه "ابلیسک" ریشه یونانی دارد ، اما اولین ابلیسک ها نه در یونان ، بلکه در مصر باستان ظاهر شدند. آنها از گرانیت قرمز ساخته شده اند. آسان نبود! بنابراین ، کتیبه یکی از ابلیسک های مصر واقع در کارناک می گوید که ساخت آن هفت ماه طول کشید!
ابلیسک های مصر ستون های چهار ضلعی مخروطی دارند. بر روی هر چهار چهره ، کتیبه های هیروگلیف حک شده است که در آن مصریان خدایان خود را ستایش می کنند ، اول از همه - خدای خورشید Ra ، و همچنین فراعنه ، نیز در میان خدایان قرار دارند. بسیاری از آبلیسک ها با قله های هرمی تزئین شده اند ، که با آلیاژ نقره و طلا اندود شده اند.
بسیاری از مردم جهان باستان سنت ساختن ابلیسک را از مصری ها وام گرفته اند. آبلیسک ها در فنیکی ، آشور ، اتیوپی برپا می شوند.
رومی ها پس از تسخیر مصر ، بسیاری از ابلیسک های مصر را به روم منتقل کردند. پس از آن ، آنها شروع به برپایی ابلیسک های خود در رم کردند ، اما از اهمیت عملی نیز برخوردار بودند: از آنها به عنوان ستون های ساعت آفتابی استفاده می شد.
در اروپا ، سنت برپایی ابلیسک در قرون وسطی فراموش شده بود ، اما در دوره رنسانس احیا شد و تا به امروز قطع نشده است. در روسیه ، ابلیسک ها تحت کاترین دوم برپا می شوند.
بلندترین ابلیسک جهان در واشنگتن دی سی ، بین پایتخت و کاخ سفید واقع شده است. این یک بنای یادبود واشنگتن است ، ارتفاع آن از 169 متر بیشتر است.
استلا
مانند آبلیسک ها ، استیل ها در دوران باستان ظاهر می شدند. یکی از باستانی ترین اسکلت ها ، تخته هایی است که کد قوانین پادشاه بابل حمورابی ، که در سال های 1750-1793 حکمرانی کرده بود ، روی آن به خط میخی نوشته شده است. قبل از میلاد مسیح. این فولاد از دیوریت ، سنگی با منشأ ماگمایی ساخته شده است.
یکی دیگر از تخته های معروف باستانی معروف به سنگ روزتا است. این سنگ در مصر پیدا شده است و قابل توجه است زیرا متن روی آن در سه نسخه نوشته شده است: به زبان مصر باستان - با هیروگلیف و به خط دموی بعدی و به یونان باستان. دانشمندان مدتهاست زبان یونان باستان را می شناسند و به لطف سنگ روزتا رمزگشایی متون مصر باستان آغاز شد.
اما آنها به ویژه در چین عاشق تخته های فلزی بودند ، جایی که هم به دستور امپراطورها و هم به ابتکار معابد ساخته می شدند. در این کشور ، در شهر شیان ، حتی موزه ای به نام "جنگل استل" وجود دارد که در آن می توانید تخته های ساخته شده در دوره های مختلف تاریخ چین را مشاهده کنید.
