چوب یک ماده طبیعی با منشا ارگانیک است که دارای طیف وسیعی از خواص مختلف است. مشخصات کیفی چوب بسته به نوع آن و شرایط مختلف رشد متفاوت است. برای تعیین نوع چوب ، کافی است نمونه ای از این مواد را به دقت مطالعه کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
علائم اصلی برای تعیین نوع چوب عبارتند از عرض چوب چمن ، وجود یک هسته ، درجات مختلف دید لایه های سالانه ، وضوح انتقال از هسته به چوب چمن ، اندازه و حضور قلب اشعه های شکل ، وجود مجراهای رزین ، تعداد و اندازه آنها و همچنین قطر رگ های چوب. از ویژگی های اضافی می توان به براق ، رنگ ، بو ، بافت ، شکل و تعداد گره ها اشاره کرد.
گام 2
در گونه های درختان رسیده مانند صنوبر ، صنوبر ، راش و گل مینا ، قسمت مرکزی تنه از نظر محیطی در کمترین میزان رطوبت کاملاً متفاوت است ، اما تشخیص آن از نظر رنگ تقریباً غیرممکن است.
مرحله 3
خصوصیات مکانیکی آن و نه فقط شکل ظاهری آن به عرض حلقه های سالانه بستگی دارد. بهترین چوب در میان مخروطی ها چوبی است که دارای باریک ترین لایه ها باشد. کاج با چوب قرمز و لایه های باریک سالانه در میان صنعتگران سنگ معدن نامیده می شود و از ارزش بالایی برخوردار است. کاج با حلقه های پهن myandova نامیده می شود ، اما استحکام آن بسیار کمتر از قبلی است.
مرحله 4
اگر به قسمت انتهایی درختان برگریز نگاه کنید ، می توانید نقاط تاریک یا روشن را از هم تشخیص دهید ، این اصطلاحاً عروق درخت هستند. در خاکستر ، بلوط و نارون ، ظروف بزرگ در سه ردیف در منطقه چوب اولیه چیده شده و حلقه های تیره را در هر لایه سالانه تشکیل می دهند. به همین دلیل است که به این نوع درختان معمولاً حلقوی عروقی گفته می شود. آنها از چوب بادوام و سنگین هستند.
مرحله 5
در گیاهان گوزن ، توس و آهک ، عروق به سختی قابل تشخیص هستند ، بسیار کوچک هستند. به این نوع درختان انتشار عروقی گفته می شود. سیب ، افرا و توس چوب سخت دارند. و گیاه گوزن ، آهک و توسکا ساختاری نرم دارند.
