بعضی اوقات توانایی رفتار در موقعیت پیش بینی نشده می تواند به نجات جان خود یا شخص دیگری کمک کند. به عنوان مثال ، کسانی که با قوانین رفتاری در چنین شرایطی آشنا هستند ، احتمالاً در گرسنگی زنده می مانند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شرط اصلی بقا در زمان قحطی ، در دسترس بودن غذا است. سعی کنید تا آنجا که ممکن است غذای خود را ذخیره کنید - در هر صورت و مهم نیست که نتیجه چه وضعیتی خواهد بود. بنابراین توصیه می شود در صورت امکان مواد غذایی با ماندگاری طولانی - گوشت کنسرو شده ، میوه ها و سبزیجات ، انواع غلات و حبوبات ، گوشت های دودی و ماهی خشک را انتخاب کنید. این ذخیره اولیه مواد غذایی اضطراری نامیده می شود.
گام 2
این امر داشتن زمینی و حداقل مهارت های اساسی در کاشت و مراقبت از سبزیجات و میوه ها را تا حد زیادی تسهیل می کند. این بهترین راه برای تأمین غذا در زمان گرسنگی است. این امر به تهیه پول برای خرید غذا و همچنین تلاش و هزینه برای یافتن راه ها و فرصت های تأمین غذا برای خانواده خود نیازی ندارد. محصولات بی تکلف و در عین حال مفید - سیب زمینی و گوجه فرنگی ، چغندر ، هویج ، نخود فرنگی و غیره بکارید. با توجه به موارد فوق ، بدون داشتن پول یا فرصت خرید غذا می توانید بیش از یک ماه به راحتی و با خیال راحت زندگی کنید.
مرحله 3
همیشه بخشی از برداشت و محصولات را از ذخیره اصلی به عنوان ذخیره اضطراری کنار بگذارید. این مجموعه ای از محصولات است که برای چندین هفته زندگی راحت برای کل خانواده دوام خواهد داشت. در موارد شدید ذخیره می شود و در هیچ موردی بدون فکر هدر نمی رود.
مرحله 4
در فصل گرم ، به اصطلاح "چراگاه" افزودنی خوبی به منو خواهد بود. اکثر مردم حتی نمی دانند که بسیاری از گیاهان در همه جا نه تنها خوراکی هستند ، بلکه خوشمزه نیز هستند. به عنوان مثال ، شاخه های جوان گزنه را می توان به سوپ ها و سالادها مانند برگ های بیدمشک و قاصدک اضافه کرد و شاخه های شاه توت و تمشک را به جای چای دم کرد.
مرحله 5
از آنجا که منابع غذایی هنوز محدود است ، آب بیشتری بنوشید و کمتر ورزش کنید. با این کار انرژی کمتری مصرف خواهد شد و بدن به دنبال بازگرداندن تعادل در اسرع وقت با اشباع کالری نخواهد بود. کار بدنی ، کمبود خواب ، بیماری و استرس اضافی فقط وضعیت شما را بدتر می کند. سیگنال غذا خوردن با چنین پس انداز باید به احساس ضعف ، سرگیجه و حالت تهوع قریب الوقوع تبدیل شود. این بدان معناست که بدن عملاً تمام منابع خود را به اتمام رسانده و نیاز به ترمیم دارد.
