پلاتین یکی از گرانترین فلزات گرانبها است که به طور طبیعی آن را به یک موضوع مکرر تقلبی تبدیل می کند. خوشبختانه روشهای ساده ای برای تأیید هویت آن وجود دارد.
این اتفاق می افتد وقتی که یک فرد برای مدتی طولانی برخی از موروثی ها را نگه می دارد ، و آن را یک گنج واقعی می داند. به عنوان مثال ، او می توانست یک حلقه پلاتین را از یکی از اقوام نزدیک خود به ارث ببرد. در برهه ای از زمان ، به طور طبیعی آرزویی برای بررسی نجیب بودن اصل آن ایجاد می شود. در زیر چند روش ساده برای تأیید اصالت پلاتین در خانه آورده شده است.
وزن پلاتین
برای اطمینان از اصالت پلاتین ، مورد را وزن کرده و این وزن را با وزن یک جواهر به اندازه مشابه ساخته شده از طلا یا نقره مقایسه کنید. پلاتین به طور قابل توجهی سنگین تر از نمونه های نجیب آن است. اگر به ستون تراکم فلزات نگاه کنید ، می بینید که فقط ایریدیم و اوزیم از پلاتین سنگین ترند. همچنین ، رنیوم و اورانیوم چگالی مشابه دارند.
جواهرات پلاتین از آلیاژهای 850 ، 900 و 950 ساخته شده اند ، یعنی آلیاژهای پلاتین خالص 85 ، 90 و 95٪ هستند. همین عناصر طلا و نقره محتوای بسیار کمتری از آلیاژ خالص دارند که این امر بار دیگر اختلاف وزن بین آنها و پلاتین را افزایش می دهد. توزین پلاتین با آلیاژهای فلزات با وزن مشابه بی معنی است ، زیرا در عمل ایریم ، اوزیم و اورانیوم ارزان تر از پلاتین نیستند و از نظر شیوع به سختی کمتر دیده می شوند.
پایداری پلاتین
پلاتین در برابر کلیه مواد خانگی مقاوم است. این بدان معنی است که هیچ اثری از اسید استیک ، محلول ید یا پراکسید هیدروژن بر روی یک محصول پلاتین باقی نمی ماند.
پلاتین در اثر تماس با هوا و آب اکسید نمی شود ، زیرا بسیار بی اثر است و به هیچ وجه به هیچ اسید یا قلیایی واکنش نمی دهد (مگر اینکه گرم شود). فقط توسط اسیدهای نیتریک و هیدروکلریک غلیظ یا برم مایع به آهستگی حل می شود.
پلاتین را نمی توان با استفاده از مشعل ، فندک ، شعله زیر اجاق گاز معمولی یا روی آتش ذوب کرد. با هر حرارت از این قبیل ، پلاتین تغییر رنگ نمی دهد. این آلیاژ به طور کلی بسیار نسوز است. این یکی از دلایلی است که پلاتین برای مدت طولانی چه برای صنعت جریان اصلی و چه برای صنعت طلا و جواهر همچنان یک لوکس غیرقابل دسترس باقی مانده است.
قابل قبول ترین روش برای تعیین اصالت پلاتین اندازه گیری چگالی آن است. فقط وزن یک جسم را بر حسب گرم اندازه گیری کرده و میزان غرق شدن آب را مشخص کنید (آب را در سانتی متر مکعب اندازه بگیرید). بعد از آن ، وزن محصول را بر حسب گرم اندازه کرده و بر مقدار بدست آمده از اندازه گیری قبلی تقسیم کنید. اگر رقمی نزدیک به 21 و 45 بدست آورید ، محصول اصلی است.
