موسیقی - در اساطیر یونان ، حامی هنر و علوم ، مربیان افراد با استعداد. نه موزه دختر خدای برتر زئوس و الهه حافظه منموسین در نظر گرفته شدند. هر موزه مسئول نوع علمی یا هنری خاص خود بود ، اما همه آنها برای دستیابی به هماهنگی لازم بودند.
نه خواهر
خواهران در بین خود برابر بودند ، اما یونانیان کالویوپه ، موز فداکاری و میهن پرستی را ملکه موزه ها می دانستند. کاليوپ نماد عشق به وطن بود و قبل از نبرد از رزمندگان الهام مي گرفت. او را موزه شعر حماسی نیز می نامیدند و با طومار و قلم در دستانش به تصویر کشیده می شد.
کالیوپ با موزه تاریخ ، کلیو دوست بود. او با لوح هایی به تصویر کشیده شد ، جایی که او هرگونه حتی ناچیزترین واقعه رخ داده در جهان را نوشت. هیچ کس نباید گذشته خود را فراموش کند ، زیرا آینده ای بدون گذشته وجود ندارد - این شعار Cleo است.
یکی دیگر از حامیان علم ، اورانیا ، فرزانه ترین دختران زئوس در نظر گرفته شد. موزه یک کره آسمانی و یک قطب نما در دستان خود نگه می دارد ، که فاصله ستاره ها را تعیین می کند. اورانيا نه تنها نجوم ، بلكه ميزان دانش ، اشتياق به ستارگان را نيز نشان مي دهد.
حامیان مدرن تئاتر ، موزه تراژدی مِلپومنه و موزای کمدی تالیا تئاتر زندگی در یونان باستان را شخصیتی می بخشند که در آن مردم به دستور خدایان نقش های خود را بازی می کنند. ملپومن به طور سنتی با ماسکی تراژیک در دست به تصویر کشیده می شود ، اما در دست دیگر او می تواند شمشیر را در دست بگیرد ، و مقصر را در آخر نمایشنامه مجازات کند. تالیا با ماسکی کمدی در دست ، از احتمال پایان خوش برای هر داستانی دفاع کرد. او با خوش بینی و سرگرمی عفونی متمایز بود.
موز شعر اوترپ ، زیباترین موزها به شمار می رفت - خدایان در جشن المپیک می توانستند ساعتها به شعرهای او گوش دهند. او با یک لوله و یک تاج گل از گلهای تازه به تصویر کشیده شد ، که اغلب توسط حوریان جنگلی احاطه شده بود ، زیرا طبیعت خود شعر و موسیقی او را تحریک می کرد.
اراتو مسئول شعر عاشقانه بود. او از همه عاشقان خواست تا برای احساسات خود بجنگند و آنها را گرامی بدارند. هنگامی که شخصی کلمات عشق را بر زبان می آورد یا عزیزی را در آغوش می گیرد ، موزه اراتو ملودی ملایمی را بر آواز او پخش می کند.
Terpsichora حامی رقص است و رقص در یونان باستان ارتباط خاصی با طبیعت ، وحدت روح و بدن در حرکت بیان می کرد. موزه چنگی را در دستان خود گرفته است که صداهای آن فقط برای رقصندگان با استعداد شنیدنی است.
تنها موز بدون نمادهای مشخص Polyhymnia بود. او سخنرانان را ترجیح داد. به گفته وی ، سخنرانی سخنران می تواند در قلب مخاطبان آتشی روشن کند یا مورد تمسخر قرار گیرد. Polyhymnia همچنین موزه دعاها و سرودهایی بود که به خدایان خطاب می شد.
ساکنان پارناسوس
موزها یاران خدای آپولو بودند و در کوه پارناسوس زندگی می کردند که در پای آن چشمه کاستالسکی ضرب می زد. یک جرعه آب از این منبع الهام بخش است ، زیرا موزه ها از همه کسانی که برای زیبایی تلاش می کنند حمایت می کنند.
نه الهه خواهر در سراسر یونان پرستش می شدند و معابد برای آنها می ساختند که موزه نامیده می شدند. از موزه هاست که نام موزه های مدرن از آن می آید - مخازن آثار هنری ، که خلق آنها با الهام از موزه ها ساخته شده است.
