"آخرین هشدار چینی" عبارتی کنایه آمیز است که در نیمه دوم قرن 20 به کلمه ای مشهور تبدیل شد. همانطور که می دانید ، "آخرین هشدارهای چینی" می تواند از چند صد تا چند هزار مورد باشد ، در حالی که واضح است که جدا از هشدارهای "در کلمات" ، تحریم های ذکر شده در آنها نیز دنبال نخواهد شد.
پس از کشف چین توسط اروپایی ها ، این یک لقمه خوشمزه "برای بسیاری از قدرت های اروپایی شد که تقریباً بدون مصونیت از مجازات آن را آغاز کردند. همه کشورهای اروپایی که شروع به استعمار چین کردند ، این کشور را "یک قدرت درجه دو" قلمداد کردند. بنابراین ، بدون داشتن یک عذاب وجدان ، جنگ ها را به راه انداختند ، مردم بومی را بی رحمانه نابود کردند ، آنها را با تریاک مسموم کردند و سرزمین هایی را تصرف کردند ، که منجر به تبدیل واقعی چین به یک مستعمره نیمه قدرتهای اروپایی شد. پس از انقلاب Xinhai در سال 1911 و جنگ داخلی پس از آن ، چین به طور کامل از هم پاشید و قدرت دولت متمرکز خود را با ده ها قدرت از دست داد.
این امر تا لحظه به قدرت رسیدن گریت مائو در چین ادامه داشت که اراده آهنین آن احیا و ایجاد حداقل چیزی شبیه به کشوری را در کشور پر رنجش امکان پذیر کرد. اما در مرحله اولیه تشکیل یک کشور مستقل چین ، چین هنوز نمی تواند یک مخالفت جدی به مخالفان خود بدهد. از آن لحظه به بعد ، مقامات رسمی چین در تلاش برای حفظ اقتدار و اعتبار دولتی خود ، با آگاهی کامل از ناامیدی خود ، با آخرین هشدارها ، یادداشت های دیپلماتیک را برای دشمنان خود ارسال می کنند.
درگیری تایوان
اعتقاد بر این است که بیشترین تعداد "هشدارهای اخیر چینی ها" مربوط به درگیری های 1954-1958 در تایوان بوده است. درگیری بین چین از یک سو و تایوان و ایالات متحده از سوی دیگر بر سر جزایر مورد مناقشه به وجود آمد. ایالات متحده ، با به رسمیت نشناختن دولت کمونیست چین ، به طور فعال از تایوان که در حال ساخت کمونیسم از نوع خود بود ، کمک کرد و از آن دفاع کرد. در طول درگیری ها ، فضای هوایی چین دائماً توسط هواپیماهای بدون سرنشین شناسایی آمریکایی نقض می شد.
مقامات چینی که از چنین بی شرمی خشمگین شده بودند ، از طریق سازمان ملل هشدارهای دیپلماتیک بی پایان را برای آمریکایی ها ارسال کردند ، که طبق گفته برخی منابع ، حدود 9000 نفر جمع شده بود. ایالات متحده به تمام هشدارهای چینی ها برای "اقدام" واکنش نشان نداد و به ارسال هواپیماهای بدون سرنشین خود ادامه دادند. چینی ها برخی از هواپیماهای شناسایی را سرنگون کردند اما جرات انجام اقدامات جدی تری را نداشتند. در آن دوره ، رسانه های جهانی مطالب زیادی درباره "آخرین هشدارهای چینی" نوشتند ، که این اصطلاح را به یک نام معروف و مشهور تبدیل کرد.
درگیری در نزدیکی جزیره دامانسکی
در سال 1969 ، درگیری دیگری رخ داد ، این بار بین چین و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در نزدیکی جزیره دامانسکی ، که همچنین باعث ایجاد "آخرین هشدارهای چینی" شد که دولت چین وزارت خارجه اتحاد جماهیر شوروی شوروی را بمباران کرد. این بار هشدارهای بسیار کمتری وجود داشت ، فقط 328 هشدار وجود داشت ، زیرا همیشه پیامدهای جدی برای اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به همراه نداشت. پس از این درگیری ، شهروندان سواد سیاسی اتحاد جماهیر شوروی شروع به استفاده از عبارت "328 آخرین اخطار چینی" در سخنرانی های روزمره خود کردند.
