"از جانب خدا" - اینگونه است که نام گیاه فوق العاده نفیس و مرموز - ارکیده - تفسیر می شود. 2500 سال پیش ، کنفوسیوس ارکیده ها را گلهای مورد علاقه چینی ها خواند و رساله ای در مورد کشت آنها نوشت و پیشنهاد کرد که از ارکیده برای مراقبه و الهام استفاده شود. این گیاه شگفت انگیز در سراسر جهان به جز شمال دور و بیابان ها رشد می کند. یک دوره گلدهی بسیار طولانی دارد و به چندین ماه می رسد. و منحصر به فرد بودن رنگها در منحصر به فرد بودن و تنوع بسیار زیاد اشکال ، رنگها و رایحه ها نهفته است.
با بازگشت از سرگردانی های دور ، اولین مسافران از گلهایی با زیبایی خارق العاده با عطرهای غیر قابل توصیف - ارکیده گفتند. اما آنها این گیاه را یک انگل در نظر گرفتند که برای کشت مناسب نیست. اولین ارکیده گرمسیری وانیل (Vanilla platifolia) در سال 1510 توسط فاتحان اسپانیایی به اروپا آورده شد. ادویه حاصل از میوه های نارس آن بعد از زعفران گرانترین است. در سال 1641 ، ذکر یک ارکیده تزئینی - کفش بانوی آمریکای شمالی - تاریخ گذاری می شود ، که در لیست گیاهان باغ گیاه شناسی هلند شرح داده شده است. در سال 1733 ، زیبایی گرمسیری Bletia verrycunda (ارکیده خاکی با گلهای قرمز روشن) در انگلستان ظاهر شد ، جایی که ریشه گرفت و شکوفا شد. و در سال 1793 ، کاپیتان بلیگ پانزده گل ارکیده را از این سفر آورد. در پایان قرن هجدهم و آغاز قرن نوزدهم ، "طلا با گل ارکیده" واقعی آغاز شد. در اروپا ، گلها مد بسیار عالی هستند. آنها مطالعه کردند ، جمع آوری کردند ، سعی کردند انتخاب کنند. صدها شکارچی ارکیده در جستجوی گلهای عجیب و غریب به آمریکای مرکزی سفر کرده اند. بیشتر آنها ماجراجو بودند و فقط به سود توجه داشتند. گونه های نادر گل یافت شده به طرز وحشیانه ای نابود شد. موردی شرح داده می شود که چگونه ، در جزیره سانتا کاتارینا در برزیل ، دو انگلیسی با یافتن قطعه ای با گل ارکیده ، گل برداشتند و بقیه را بریده و به دریا انداختند. ارکیده در روسیه نیز رشد می کند. مشهورترین آنها عبارتند از: دمپایی بانویی ، کالیپسوی پیازدار ، آتل دو برگه. در حال حاضر گیاه شناسان بیش از 20 هزار گونه گل ارکیده دارند. اما تنوع زیاد این گلهای شگفت انگیز را از خطر انقراض نجات نمی دهد. برای بیش از چهارصد سال ، مردم سعی کرده اند گل ارکیده را بکارند ، در حالی که خواسته یا ناخواسته جمعیت طبیعی خود را از بین می برند. بسیاری از گونه ها در حال حاضر بدون هیچ اثری ناپدید شده اند ، برخی دیگر در آستانه انقراض هستند. ارکیده های شمالی ما که در کتاب قرمز ذکر شده اند نیز به ندرت تبدیل شده اند.
