سیاست های مالی مجموعه اقدامات برای استفاده از روابط مالی با هدف بهبود فعالیت های اقتصادی و اجتماعی کشور است. وظیفه اصلی آن دستیابی به اهداف تعیین شده در شرایط سیاسی اجتماعی و اقتصادی است.
م componentsلفه های اصلی سیاست های مالی
سیاست بودجه بر اساس شکل گیری و تنظیم بودجه دولت برای اطمینان از توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور است ، بدهی عمومی را مدیریت می کند و برای نیازهای مختلف دولت استفاده می شود - مزایای مالیاتی ، یارانه ها ، کمک های مالی.
سیاست مالیاتی با هدف تشکیل یک سیستم مالیاتی است که به موجب آن وجوه انباشت دریافت می شود و با افزایش یا کاهش سهم درآمدهای مالیاتی ، تغییر نرخ مالیات و تعرفه ها ، وجوه انباشت دریافت و استفاده منطقی می شود. با معافیت برخی از گروه های جمعیتی یا صنعتی از مالیات ، به هماهنگی فرآیندهای اقتصادی کمک می کند و اجرای برنامه های اجتماعی را تضمین می کند.
سیاست پولی مجموعه اقدامات با هدف تنظیم گردش پولی به منظور اطمینان از ثبات قیمت و رشد تولید است. تأمین اقتصاد کشور با پول ملی ، تنظیم گردش آن به منظور افزایش رشد اقتصادی ، کاهش تورم و جذب سرمایه گذاری. سیاست گمرکی فعالیت خارجی دولت است که شرایط صادرات و واردات کالا را تنظیم می کند. وظایف گمرکی را تنظیم می کند ، به تجدید بودجه و تحریک اقتصاد داخلی کمک می کند.
سیاست بدهی عبارت است از مدیریت بدهی های عمومی ، تنظیم تعهدات بدهی دولت ، جمع آوری ، قرار دادن و بازپرداخت وجوه ، تعیین شرایط وام ها و بازپرداخت آنها ، اطمینان از پرداخت بدهی و کسب سود از وجوه وام گرفته شده. سیاست سرمایه گذاری - جذب سرمایه گذاران به اقتصاد کشور. علاوه بر این ، دولت خودش می تواند به عنوان یک سرمایه گذار عمل کند.
دستورالعمل های فعالیت دولت سیاست مالی
سیاست های مالی در زمینه بازار مالی شامل تصویب قوانین قانونی و نظارتی در مورد مسائل مالی و همچنین تنظیم موضوع و گردش دارایی های مالی ، حمایت از حقوق سرمایه گذاران و کنترل مالی است. سیاست مالی در زمینه بیمه شامل تنظیم قانون فعالیت های بیمه ای کشور ، ایجاد ذخایر هدف ، انجام تعهدات تحت قرارداد بیمه و ارائه نظارت دولتی در فعالیت های مالی شرکت های بیمه است. در حوزه اجتماعی ، تعیین میزان حق بیمه ، انواع مختلف پرداخت های اجتماعی و جبران خسارت ، ایجاد ذخایر بیمه ، و همچنین کنترل و نظارت دولتی بر برنامه ها و صندوق های هدفمند را اعمال می کند.