نقره فلزی نجیب است که از زمان های بسیار قدیم برای بشر شناخته شده است. در زمان های مختلف ، نقره یا دومین فلز با ارزش بعد از طلا محسوب می شد ، یا باارزش ترین فلز. تا به امروز چندین روش مختلف برای بدست آوردن آن کشف شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مردم از زمان های بسیار قدیم مشغول استخراج نقره بودند. "میهن" فرضی نقره ، یعنی اولین مکانی که در آن استخراج فلز گرانبها آغاز شد ، سوریه است. جواهرات نقره مصر باستان که مربوط به دوره پیش از سلسله سلطنت است ، منشأ سوری است ، از آنجا فلزات گرانبها به مصر آورده شدند. نقره در آن روزها از طلا با ارزش تر بود.
گام 2
در دوران باستان ، فن آوری های استخراج نقره با فن آوری های مدرن کاملاً متفاوت بود. با شستن شن و ماسه بر روی سپرهای خاص ، فلزات گرانبها از دستگاه های جوی استخراج می شدند. این سپرها با پوست حیوانات بریده شده ، ملاقه های ساده و سینی هایی که به عنوان ابزار کمکی خدمت می کردند ، پوشانده شده بود. برای تهیه طلا از سنگ معدن ، این سنگ گرم شده و ترک می خورد ، پس از آن در ملاط خالی می شود ، در سنگ آسیاب آسیاب می شود و شسته می شود.
مرحله 3
از آنجا که نقره بومی در طبیعت بسیار کمتر از طلا است ، خیلی دیرتر کشف شد. برای مدتی ارزش آن بیشتر از فلز زرد بود.
مرحله 4
بیشتر نقره از ذوب و تصفیه مس و سرب بدست می آید. در مورد سنگ معدن نقره ، این فلز نجیب به دو روش سیانید و ادغام از آنها استخراج می شود.
مرحله 5
ادغام از زمان بسیار قدیم شناخته شده است. این روشی است که در آن نقره (یا طلا) با حل شدن در جیوه بدست می آید. هنگامی که با جیوه خیس می شود ، ذرات نقره یک ملغمه تشکیل می دهند. جیوه بخار می شود و نقره باقیمانده در شمش ذوب می شود. امروزه این روش مورد تقاضا نیست ، زیرا امکان دستیابی به فلز کاملاً خالص را ندارد.
مرحله 6
سیانیداسیون محبوب ترین روش برای استخراج نقره است که در قرن نوزدهم توسط دانشمند روسی P. R. کشف شد. باگراشن اگرچه این روش در دهه 40 توسعه یافته بود ، اما فقط در سال 1897 در اورال معرفی شد. سیانیداسیون به شرح زیر انجام می شود. سنگ معدنهایی که باید از آلودگی سایر مواد معدنی و سنگهای زائد پاک شوند ، در محلول سیانورهای فلز قلیایی قرار می گیرند. در پایان مراحل ، نقره بدست آمده از این طریق برای تصفیه بیشتر به پالایشگاه ها ارسال می شود.
