امروزه دروازه بان ها توانایی انتخاب دستکش براساس آب و هوا ، پوشش میدانی و ترجیح شخصی در بین تولیدکنندگان را دارند. اما همیشه اینطور نبود ، یک بار دروازه بان ها منحصراً از دست های خود برای گرفتن توپ استفاده می کردند.
دروازه بان امروز به راحتی از دستکش دروازه بان جدا نیست اما نه چندان دور ، در بازه زمانی از دهه 1960 تا 1970. دروازه بان از این ویژگی محروم شد. پیش از آن دروازه بان ها برای گرفتن توپ فقط به دست خودشان متکی بودند.
امروز دروازه بان ها در دستکش های خود از کف لاتکس 3 میلی متر ، 4 میلی متر و 5 میلی متر استفاده می کنند. علاوه بر این ، بسته به شرایط آب و هوایی و پوشش چمن می توان دستکش را انتخاب کرد. بازیکن ممکن است انواع مختلفی از دستکش و برش آنها را ترجیح دهد. قابل ذکر است که امروزه دستکشهای غایب مستقیماً در پیشرفت هنر دروازه بان تأثیر دارند. تکنیک دروازه بان در حال توسعه است و با این ویژگی های گرفتن توپ ، ضربه زدن به آن و قرار دادن آن در بازی تغییر می کند.
راز منشا
امروز ، هیچ کس قادر نیست با قطعیت تاریخ ظهور اولین دستکش را بگوید. دبلیو سایکس ، که شرکتش در زمینه تولید توپ های فوتبال فعالیت می کرد ، برای دستکش دروازه بان ثبت اختراع کرد. آنها از چرم ساخته شده بودند و این در سال 1885 اتفاق افتاد.
تعدادی از تولیدکنندگان شناخته شده اند که دستکش تولید می کنند ، اما هیچ یک از آنها آغاز کننده تولید آنها از همان ابتدا نیستند.
به عنوان مثال ، نایک در طول دهه 1970 تولید دستکش را آغاز کرد ، اما چندی نیست که تولید گسترده ای را ایجاد کرده است. Reusch را می توان یکی از اولین شرکت هایی دانست که دستکش تولید می کند ، اما تولید انبوه توسط این شرکت در دهه 1970 مورد توجه قرار گرفت. از جمله ، Stanno به عنوان قدیمی ترین تولید کننده دستکش دروازه بان شناخته شده است.
قدیمی ترین تولید کننده دستکش دروازه بان
کارمندان استنو گفتند که تولد دستکش های افسانه ای در ناپل اتفاق افتاد. سپس دروازه بان استفانو استانو آندرهوتی به دلیل لیز خوردن مداوم یک گل دریافت کرد. استفانو دستکش های بدون انگشت ساخته شده از چرم تولید کرد. آنها دارای مچ های متقاطع متصل به مچ دست بودند. این دستکش خیلی راحت نبود ، زیرا دست داخل آن خیلی آزاد بود. سپس دروازه بان تصمیم گرفت بازوهای خود را با بند چرم تقویت کند. این عملکرد است که پایه و اساس دستکش های دروازه بان مدرن را تشکیل می دهد.
سپس استفانو تصمیم گرفت که از عناصر لاستیکی در خارج از اختراع خود استفاده کند ، که این امر امکان چسبندگی بهتر را می دهد. در این طرح ، دستکش ها بیشتر شبیه دستهای مدرن می شوند ، آنهایی که امروزه به طور گسترده استفاده می شوند.
استفانو فرصتی عالی برای فروش دستکش های اختراعی خود به دروازه بان های دیگر بدست آورد و بعداً تولیدات در کارگاه پدرش راه اندازی شد. سپس تولید با نام تجاری Standreo که بعداً به Stanno تغییر نام داد به یک تجارت کوچک تبدیل شد.
