سیبری منطقه وسیعی است که در شمال شرقی اوراسیا واقع شده است. سرزمین سیبری از نظر منابع مختلف غنی است. یکی از آنها رودخانه های بزرگی است که از وسعت گسترده ای واقع در شرق کوه های اورال جریان دارد. بزرگترین رودخانه های سیبری اوب ، ینیسه و لنا هستند.
بزرگترین رودخانه های سیبری
رود اوب ، یکی از طولانی ترین رودخانه های روسیه ، از کوه های آلتای سرچشمه می گیرد. آنجاست که پس از اتصال کاتون و بیا شکل می گیرد. این رودخانه دارای دو شاخه چپ و راست است که اصلی ترین آنها ایرتیش است. آب او آب های خود را به دریای کارا می رساند و در آنجا خلیجی زیبا به نام خلیج اوب تشکیل می دهد. در نزدیکی نووسیبیرسک مخزنی در رودخانه وجود دارد که نه تنها برای ساکنان محلی ، بلکه همچنین برای گردشگران سایر مناطق روسیه به عنوان یک مکان استراحت عمل می کند. بسیاری از آسایشگاه ها و سایر امکانات آبگرم در اینجا وجود دارد.
رودخانه عظیم الجثه در میان عمیق ترین و بزرگترین رودخانه ها در مقیاس جهانی قرار دارد. این رودخانه دارای چند صد انشعاب در اندازه های مختلف است. ینیسی به عنوان یک مرز طبیعی بین سیبری غربی و شرقی عمل می کند. در طول این آبراه باشکوه ، مناظر شگفت انگیزی مشاهده می شود.
در یک طرف ینیسی دشتهای وسیع سیبری غربی قرار دارد ، در طرف دیگر رودخانه می توانید پادشاهی کوهستان را با جنگل های تایگا مشاهده کنید.
بزرگترین رودخانه در شمال شرقی سیبری لنا است. ریشه آن در دامنه های خط الراس بایکال واقع شده است. تایگای بی پایان و صعب العبور صدها کیلومتر در اطراف لنا کشیده شده است. مناطق ساحلی تقریباً خالی از سکنه است. فقط نزدیک به یاکوتسک در نزدیکی رودخانه احیا وجود دارد - روستاها ظاهر می شوند ، قایق های کوچک ، کشتی ها و کشتی های مسافربری پیدا می شوند. این رودخانه شریان اصلی حمل و نقل یاکوتیا محسوب می شود.
ویژگی های رودخانه های سیبری
تقریباً تمام رودخانه های سیبری آب های خود را به اقیانوس منجمد شمالی منتقل می کنند. آبراهه های اصلی سیبری از نظر طول و پر بودن از نظر معیارهای جهانی در میان ده رودخانه بزرگ قرار دارند. رودخانه های بزرگ سیبری انشعابات زیادی دارند.
اگرچه هر یک از رودخانه های سیبری ظاهر منحصر به فرد خود را دارند ، اما ویژگی های مشترکی دارند. آنها از مناطق جنوبی به شمال جریان می یابند ، بنابراین در قسمت بالایی خود برای مدت زمان نسبتاً کوتاهی در یخ منجمد می شوند. آبراهه های سیبری ، به طور معمول ، از آب برف و باران ذوب شده تغذیه می شوند.
در تمام رودخانه های بزرگ در این قسمت از اوراسیا ، یخ زدگی شدید و انسداد شدید بلوک های یخی در بهار مشاهده می شود. در اینجا مكرراً رخ می دهد و سیلابهای چشمگیری وجود دارد كه معمولاً در اواخر بهار اتفاق می افتد.
در قسمت بالایی رودخانه های سیبری ، سیل معمولاً از اواسط آوریل آغاز می شود که در اوایل تابستان به توندرا می رسد. این دوره تقریباً دو تا سه ماه طول می کشد. تا پاییز ، رواناب آب زیرزمینی و آب باران به طور قابل توجهی کاهش می یابد و از ماه اکتبر یخ زدگی در قسمت بالایی رودخانه ها آغاز می شود. آبهای کم عمق اغلب تا عمق قابل توجهی یخ می زنند. برای رودخانه های سیبری شرقی ، یخ به ویژه مشخص است ، که پس از آزاد شدن آب در یک سطح یخی ظاهر می شود.
