در اتحاد جماهیر شوروی ، گردشگری ورزشی مورد حمایت گسترده دولت قرار گرفت. آنها به طور دسته جمعی به آن مشغول بودند و گردشگری اسکی در اواخر دهه 1950 محبوبیت خاصی پیدا کرد. و با اوست که یکی از اسرارآمیزترین فاجعه های آن زمان - مرگ گروه دیاتلوف - همراه است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چگونگی چگونگی ایجاد آن اکنون تقریباً غیر ممکن است. تحقیقات رسمی در مورد مرگ 9 گردشگر باتجربه در پایان ماه مه 1959 حکم داد که علت فاجعه "نیروی عناصری است که مردم نتوانستند از پس آن برآیند". با این حال ، تحقیقات قادر به توضیح بسیاری از حقایق کاملاً نامفهوم نبود.
گام 2
تقویم رسمی این کارزار غم انگیز به شرح زیر است. در 23 ژانویه ، یک گروه ده نفره از جهانگردان برای فتح قله یال Otorten از سنگ کمربند اورال شمالی رفتند. این گروه توسط ایگور دیاتلوف ، دانشجوی سال پنجم م Instituteسسه پلی تکنیک اورال ، هدایت می شد. این پیاده روی برای دو هفته برنامه ریزی شده بود. شرکت کنندگان آن ، اسکی بازان با تجربه باشگاه توریستی موسسه ، از نظر جسمی و روحی آماده انتقال طولانی مدت از بالاترین درجه پیچیدگی بودند.
مرحله 3
در روستای ویژای ، جایی که دیاتلووی ها برای تهیه مجدد وسایل متوقف شدند ، یوری یودین بیمار باقی ماند. یک گروه تور 9 نفره از مسیر بیشتر جلوتر رفتند. در اول فوریه ، گردشگران یک پایگاه ذخیره درست کردند ، مقداری از مواد غذایی و تجهیزات را در آن گذاشتند ، شب را گذراندند و حرکت کردند. در 12 فوریه ، دیاتلووی ها نه به ویژهای و نه به اسوردلوفسک بازگشتند. بستگان نگران شروع به جستجو کردند.
مرحله 4
در تاریخ 26 فوریه سال 1959 ، تیم جستجو در چادر گروه گردشگری دیاتلوف را یافت که نیمه بریده بریده و با چاقو بریده شده بود. کمی پایین تر از دامنه ، اجساد برهنه ، سوختگی و پوست دو یوری - Krivonischenko و Doroshenko - پیدا شدند. در بالای شیب ، دو گردشگر مرده دیگر پیدا شد. ایگور دیاتلوف در حالی که به پشت دراز کشیده بود ، درگذشت ، زینیدا کلموگوروا - روی شکم 300 متر بالاتر خوابیده بود. تصور این بود که آنها می خواهند به چادر برگردند. و در تاریخ 4 مارس ، در مسافتی ، جسد رستم اسلوبودین پیدا شد که قبل از مرگ از ناحیه سر آسیب جدی دیده بود.
مرحله 5
با وجود ظاهر ترسناک کشته شدگان ، تحقیقات نشان داد که آنها در اثر هیپوترمی جان خود را از دست داده اند. این سوختگی ها به احتمال زیاد هنگام تلاش برای گرم شدن در کنار آتش دریافت شده اند و هنگام جدا شدن شاخه ها برای آتش سوزی ، پوست دست ها را جدا می کنند.
مرحله 6
اجساد گردشگران باقیمانده تنها در بهار و هنگامی که برف شروع به ذوب شدن کرد ، پیدا شد. آنها کنار رودخانه به جنگل نزدیکتر بودند. به احتمال زیاد ، گردشگران سعی کردند در آنجا از یخ زدگی باد یخ زده پنهان شوند. در بستر جریان بدن لیودمیلا دوبینینا بود. کره چشم و زبانش گم شده بود. الكساندر كولواتوف و سميون زولوتارف در بستر رودخانه دراز كشيده و با هم چسبيده بودند. حتی پایین تر از نیکلاس تیبو-بریونولز بود. کل این گروه رنگ پوست غیر قرمز-نارنجی رنگی داشتند. و بعداً ، آزمایشگاه وجود پرتوی رادیواکتیو بر روی پوست و لباس و همچنین آسیب های داخلی را که می تواند در نتیجه موج ضربه بدست آورد ، ایجاد کرد.
مرحله 7
نسخه های بسیاری از فاجعه رخ داده وجود دارد. بازرسان مظنون به قتل دیاتلووی ها از زندانیان ایودلاگ ، اردوگاهی واقع در نزدیکی ، و همچنین نمایندگان قبیله مانسی که کوه هولاتچاخل را به عنوان یک مکان مقدس احترام می گذاشتند ، فرار کردند. به نفع این نسخه ها ، برشهای چادر صحبت می کنند - آنها توسط دیاتلووی ها انجام شده اند ، که وحشت زده از پناهگاه خود نیمه برهنه فرار کرده اند. با این وجود هیچ اثری از حضور غریبه ها پیدا نشد.
مرحله 8
بهمن که دلیل آن پرواز دیاتلوویت ها نیز خوانده می شود ، بریدگی های ایجاد شده در چادر را توضیح نمی دهد - فرار از ورودی بدون اتلاف وقت اضافی و همچنین آلودگی رادیواکتیو بر روی پوست و لباس جهانگردان
مرحله 9
نسخه های باورنکردنی بسیاری وجود دارد - از مرگ به دست بیگانگان تا مرگ بر لعنت خدای باستانی مانسی ، Sorni Nai.با این حال ، حقیقت به احتمال زیاد ناشناخته خواهد ماند.
