"این شهر طلای خالص بود ، مانند شیشه خالص" - اینگونه توصیف شده است که شهر آینده ، بیت المقدس آسمانی ، در "مکاشفه" یحیی متکلم است. در آغاز قرن بیستم ، معمار لوکوربوزیه و برخی از همکارانش علاقه زیادی به ایجاد شهرهای ایده آل برای نسل های آینده داشتند. بسیاری از ایده های آنها از نظر افراد مدرن ساده لوحانه به نظر می رسد ، اما هم اکنون نیز معماران در حال توسعه شهرهایی هستند که مردم می توانند در طی 100-200 سال در آنها راحت زندگی کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یکی از پروژه ها احداث یک شهر بوم گردی است. به جای مصرف غیرقابل کنترل مواد اولیه و ریختن محصولات بازیافتی در جو ، لازم است سیستمی ساخته شود که علاوه بر بازیافت کامل زباله ها ، منابع مصرف شده را نیز تجدید کند. شهر باید خودکفا باشد. انرژی را می توان از خورشید ، باد ، تجزیه مواد آلی بدست آورد. محصولات طبیعی در مزارع آسمان خراش رشد می کنند و به سمت آن می روند. در صورت لزوم ، هر ساکن قادر خواهد بود زمین کوچکی را در پشت بام خانه خود یا در نزدیکترین پارک اجاره کند تا در آنجا سبزی و سبزی پرورش دهد. لازم نیست یک شهر بوم گردی بزرگ باشد. راحت ترین وسیله حمل و نقل در آن دوچرخه خواهد بود. این باعث صرفه جویی در وقت انتظار برای حمل و نقل عمومی ، خلاص شدن از شر ترافیک و پاک سازی هوا از گازهای خروجی می شود. در روسیه ، توسعه "شهرهای سبز" توسط متخصصان انجمن بیوتکنولوژی انجام می شود.
گام 2
به نظر می رسد ایده ایجاد یک خانه-شهر کاملا جسورانه باشد. مردم اصلاً نیازی به بیرون رفتن ندارند. برای رفتن به یک فروشگاه یا دفتر کافی است وارد آسانسور شوید و دکمه کف مورد نیاز را فشار دهید. چندین سال است که متخصصان شرکت Takenaka در ژاپن در حال توسعه پروژه هایی برای دو شهر از این دست هستند. این خانه که Sky City نام دارد ، می تواند 36000 نفر را در خود جای دهد. 100000 نفر دیگر به طور دائم در آن کار خواهند کرد. این خانه دارای همه چیز خواهد بود: مغازه ها ، دفاتر ، پارک ها ، مدارس ، رستوران ها ، بیمارستان ها و ایستگاه های پلیس. معماران متقاعد شده اند که اگر از مواد مدرن و با کیفیت در ساخت آن استفاده شود ، چنین خانه ای می تواند حداقل 500 سال دوام داشته باشد. در روسیه ، معمار سرگئی نپومنیاشتچی چندین مفهوم مشابه را توسعه داده است. مشهورترین آنها شهر "تولد ونوس" (آسمان خراش 75 طبقه) و "شهر پنکیک" (خانه ای به شکل واشر عظیم) است.
مرحله 3
شهرهای شناور وینسنت کالبو فرانسوی تحقق کشتی نوح کتاب مقدس است. معمار پیشنهاد می کند یک سیاست زیست محیطی شناور به نام LilyPad ایجاد کند. پوسته شهر دو برابر خواهد شد: دی اکسید تیتانیوم و الیاف پلی استر. این ساختار به شما امکان می دهد هوا را با نور ماوراio بنفش تصفیه کنید. شهر Kallebo توانایی پذیرش 50،000 نفر را خواهد داشت و به نظر می رسد یک کشتی گرد است. فرض بر این است که توربین های الکتریکی و صفحات خورشیدی ، سیستم های نمک زدایی و مزارع بیشماری در شهر نصب خواهند شد. مرکز شهر یک استخر عظیم برای جمع آوری آب باران و تثبیت سازه خواهد بود.
مرحله 4
این احتمال وجود دارد که در آینده نزدیک مردم در شهرهای ترانسپول زندگی کنند. هرچه از جاده اصلی دورتر باشد ، از نظر زیست محیطی مکان تمیزتر می شود. کنجکاو است که بزرگراه نه تنها حمل و نقل بلکه از نظر زیرساختی نیز باشد. یک خط لوله نفت و گاز در زیر آن قرار دارد ، خطوط اطلاعات و خطوط برق در بالای آن قرار دارد و وسایل نقلیه الکتریکی در امتداد آن حرکت می کنند. در دو طرف جاده ، شرکتهای صنعتی وجود دارد ، کمی جلوتر - ساختمانهای اداری و اداری ، و پس از آن بخش مسکونی با ساختمانهای 3-5 طبقه ، سپس مزارع و ذخایر وجود خواهد داشت. عرض کل شهر نباید بیش از 20 کیلومتر باشد. معماران M. Shubenkov و I. Lezhaeva پیشنهاد ساخت یک شهر-ترانسپولیا در امتداد راه آهن ترانس سیبری را دادند.
