در روند استفاده از کفش ، نقص پنهان می تواند آشکار شود. همیشه نمی توان بلافاصله علت ازدواج را مشخص کرد. اگر تعارضی بین فروشنده ای که کفش به او بازگردانده شده و تولید کننده وجود دارد ، ممکن است تخصص خاصی لازم باشد. در طی تحقیقات صالح ، متخصصان کفش را از نظر مطابقت با استاندارد بررسی می کنند و نظر خود را صادر می کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بررسی کفش برای شناسایی نقایص می تواند به درخواست یک سازمان یا شخص خصوصی انجام شود. هنگام بررسی نمونه ارسالی ، متخصصان از روشهای ارگانولپتیک استفاده می کنند: معاینه خارجی ، لمس کردن ، و همچنین ابزارهای ویژه مانند موچین ، ذره بین و ساده ترین ابزار اندازه گیری.
گام 2
قبل از شروع امتحان ، متخصص اسناد همراه را که متقاضی به ادعای کتبی ضمیمه می کند ، بررسی می کند. متخصص این داده ها را با اسناد هنجاری و فنی و استانداردهای دولتی مقایسه می کند. این اجازه می دهد تا یک معاینه کامل انجام شود. یک جفت کفش تحت تحقیقات تخصصی قرار دارد ، اما کارشناس نتیجه نهایی را در مورد مورد جفتی که دارای بدترین کیفیت است ، می دهد.
مرحله 3
این مطالعه با استفاده از یک نوار اندازه گیری یا خط کش و همچنین یک ذره بین با بزرگنمایی کافی انجام شده است. در صورت بروز چنین نیازی ، یک مطالعه آزمایشگاهی با استفاده از یکی از روش های آزمایش غیر مخرب انجام می شود. متخصص با استفاده از تجربه و حقایق بیان شده در برنامه ، انتخاب روش را انجام می دهد.
مرحله 4
در طول تحقیق ، متخصص نقص محصول را شناسایی می کند. آنها می توانند جزئی ، بسیار قابل توجه یا حتی حیاتی باشند. نقص ها نیز به صریح و نهان تقسیم می شوند. تشخیص نقص های پنهان تنها با استفاده از روش های خاص امکان پذیر است و حتی با بررسی خارجی نمونه ارائه شده برای تحقیق می توان به راحتی ایرادهای آشکار را شناسایی کرد.
مرحله 5
بر اساس نتایج معاینه ، متخصص اقدام یا نتیجه گیری می کند. این سند نشان می دهد که چگونه نمونه کفش ارائه شده با استانداردهای موجود مصرف کننده مطابقت دارد. این نتیجه گیری همچنین روش تحقیق مورد استفاده را منعکس می کند ، و همچنین در مورد امکان استفاده از این کفش برای هدف مورد نظر خود نتیجه گیری منطقی می کند.
