گاهی اوقات مردم اغلب می گویند "به راست" ، به معنی "به چپ" ، گیج می شوند در این مفاهیم به ظاهر ساده ، که برای همه افراد از کودکی شناخته شده است. چه دلیلی وجود دارد که آنها می توانند به دقت نشان دهند پایین و کجا بالا است - اما در عین حال در تعریف سمت راست و چپ اشتباه می کنند؟
توضیح علمی
یک فرد عضوی حسی ندارد که بتواند در فضای اطراف جهت گیری کند ، بنابراین افراد به دلیل تعامل شنوایی ، بینایی و لمس قادر به تشخیص بین راست و چپ هستند. نیمکره راست و چپ مغز به طور مداوم در حال تبادل اطلاعات هستند - حلقه اتصال در این تبادل توسط جسم پینه نشان داده می شود که از یک میلیارد رشته عصبی تشکیل شده است. اندازه جسم پینه در زنان بزرگتر از مردان است ، در نتیجه نیمکره های مغز ماده با هم ارتباط بیشتری برقرار می کنند و همزمان کار می کنند.
کار هماهنگ نیمکره های مغزی به زنان امکان می دهد چندین فعالیت موازی انجام دهند - خیاطی و تماشای تلویزیون ، نوشیدن چای و صحبت با تلفن و غیره.
از طرف دیگر ، مردان با نیمکره چپ یا راست کار می کنند ، بنابراین می توانند به راحتی تمرکز کنند و به سرعت پاسخ دقیقی به سوال "کجا راست و کجا چپ" بدهند. با این حال ، هم در بین زنان و هم در میان مردان ، افرادی وجود دارند که به سادگی نمی توانند موقعیت این طرف ها را به خاطر بسپارند. دلیل این امر تعدادی از اختلالات ارگانیک جزئی است که بر رشد روانی و جسمی عمومی فرد تأثیر نمی گذارد - بلکه فقط بر روی هر عملکرد ساده است.
مشکل دوران کودکی
اگر یک بزرگسال غالباً در پهلوهای راست و چپ اشتباه گرفته می شود ، به این معنی است که در دوران کودکی ، والدینش برای او توضیحی نداده اند که کجا راست و کجا چپ است. نوزادان تازه متولد شده در ابتدا نمی توانند محل این طرفین را تعیین کنند - این مهارت با کسب دانش کودک در مورد دنیای اطراف خود رشد می کند.
کودکی با رشد ذهنی طبیعی باید در هفت سالگی "راست و چپ" باشد.
از آنجا که کودکان خردسال تفاوت بین بسیاری از مفاهیم تمایز دهنده ، از جمله چپ و راست را نمی بینند ، لازم است این موارد را به آنها آموزش داده شود ، و با جزئیات توضیح دهید که کجاست. می توانید کفش های کودک خود را به او بدهید تا او با مشاهده اعمال خود ، آن را روی پاهای راست و چپ خود قرار دهد. معمولاً به بچه ها هم با قاشق آموزش داده می شود - در آن دست قاشق چنگال ، آن دست و راست است (البته اگر کودک چپ دست نباشد). علاوه بر این ، رقص ها و بازی ها در مورد جهت گیری در فضا چیزهای خوبی را یاد می دهند - به عنوان مثال ، شما می توانید اسباب بازی ها را در گوشه گوشه اتاق قرار دهید و از کودک خود بخواهید یک خرس از گوشه سمت راست و یک خرگوش از سمت چپ بیاورد. دانش بدست آمده در قالب تصاویر کاملاً در ذهن کودک تثبیت شده و تا آخر عمر در آنجا باقی می ماند.
