توسعه سلاح گرم در چندین جهت انجام شد. اسلحه سازان سعی داشتند قدرت شلیک خود را افزایش دهند ، در عین حال سعی داشتند سلاح ها را متحرک تر و کار با آنها راحت تر کنند. در قرن XIV ، کل طبقه ای از سلاح های دستی و محاصره ای در اروپا ظاهر شد که در روسیه پیشچال نامیده می شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به طور سنتی ، سلاح های دستی و همچنین سلاح های محاصره و قلعه که شبیه توپ هستند ، به طور سنتی به عنوان پیشچال نامیده می شوند. برای اولین بار چنین سلاحی در اواخر قرن XIV ظاهر شد. در ابتدا ، توئیترها از نوارهای فولادی بسته شده به هم ساخته شده بودند که برای قابلیت اطمینان به یکدیگر جوش داده شده بودند. از این طریق می توان بشکه ای به طول لازم را بدست آورد. متعاقباً از روش ریخته گری برای تولید قوس استفاده شد.
گام 2
پیششال دستی یک سلاح غلیظ با کالیبر حدود 20 میلی متر بود و قادر به ارسال گلوله ای چند صد متری بود. وزن چنین جیر جیرهایی به 8 کیلوگرم رسید. نمونه های اول در دقت تفاوت نداشتند ، زیرا دستگاه بینایی نداشتند. سرعت بارگیری مجدد مکنده های دستی نیز کم بود. آماده شدن سلاح برای شلیک چند دقیقه طول کشید. در جریان درگیری ها ، پیکان ها معمولاً همزمان با شلیک گلوله هایی شلیک می کردند که این باعث شلیک و شلیک بیشتر و م effectiveثرتر می شد.
مرحله 3
برای چندین دهه ، تولید arqueebuses در سطح گسترده ای تنظیم شده است. کارگاه های اسلحه سازی در پسکوف ، ولادیمیر و مسکو چندین نوع از این نوع سلاح ها را تولید کردند. ماهرترین مسلح سازان آندره چوخوف ، استپان پتروف و کندراتی میخائیلوف بودند. نام همه صنعتگران متأسفانه به امروز نرسیده است. بسیاری از نمونه های باقی مانده از پیشچال ها توسط صنعتگران ناشناخته ساخته شده است.
مرحله 4
قبلاً در قرن شانزدهم ، اولین جیرجیرک محاصره و رعیت ظاهر شد. این سلاح های قدرتمند برای تخریب قلعه ها و سایر استحکامات طراحی شده اند. در زرادخانه ارتش روسیه اسلحه های کوچکتری نیز وجود داشت که متعلق به سلاح های دستی نبود. این "نوزادان" کارایی خوبی داشتند و برای شکست نیروی انسانی دشمن در فواصل قابل توجهی مورد استفاده قرار می گرفتند.
مرحله 5
در مورد پیشچال چند بشکه ، که در آن زمان دارای قدرت بسیار مخربی بود ، اشارات حفظ شده ای وجود دارد. دستگاه چنین سلاحی امکان شلیک همزمان شلیک از چندین ده بشکه را فراهم می آورد. گلوله جیرجیرک چند بشکه ای به اندازه تخم مرغ غاز بود و ارتفاع اسلحه با قد یک مرد قابل مقایسه بود. با این حال ، نمونه هایی از آرکوبوس های چند بشکه ای به طور کامل حفظ نشده اند ، فقط شرح طراحی آنها تا به امروز باقی مانده است.
مرحله 6
در آغاز ، صدای جیر جیر دست دارای قفل های فتیله ای بود که بعداً با مکانیزم سنگ چخماق جایگزین شد. بهبود فیوز باعث کاهش زمان بارگیری مجدد سلاح شد و قابلیت اطمینان آن را چندین برابر کرد. در اروپا ، آنالوگ چنین سلاح هایی مشک بودند. از قرنها در ارتش روسیه سکاک استفاده می شد و پس از اصلاحات نظامی که توسط پیتر اول انجام شد ، از گردش خارج شد.
