در طول ماه ، ماه از یک دایره کامل به یک هلال باریک تبدیل می شود. افسانه ای وجود دارد که این امر به دلیل انسداد ماه توسط یک جرم آسمانی دیگر است. با این حال ، اگر به دقت نگاه کنید ، می فهمید که این فقط یک توهم است.
ماهیت مهتاب
همانطور که می دانید ماه نوری ساطع نمی کند بلکه فقط آن را منعکس می کند. و بنابراین ، در آسمان ، فقط آن طرف آن همیشه قابل مشاهده است که توسط خورشید روشن می شود. به این طرف روز گفته می شود. ماه در حال حرکت در آسمان از غرب به شرق ، ماه را از خورشید سبقت می گیرد و از آن سبقت می گیرد. تغییری در موقعیت نسبی ماه ، زمین و خورشید ایجاد می شود. در این حالت ، پرتوهای خورشید زاویه بروز سطح ماه را تغییر می دهند و بنابراین بخشی از ماه قابل مشاهده از زمین اصلاح می شود. حرکت ماه در آسمان معمولاً به فازهایی تقسیم می شود که مستقیماً با تغییر آن ارتباط دارند: ماه جدید ، ماه جوان ، ربع اول ، ماه کامل و ربع آخر.
رصد ماه
ماه یک جرم آسمانی کروی است. به همین دلیل است که وقتی تا حدی توسط نور خورشید روشن می شود ، از کنار آن ظاهر "داس" ظاهر می شود. به هر حال ، در کنار نور ماه ، شما همیشه می توانید تعیین کنید که خورشید در کدام طرف قرار دارد ، حتی اگر در پشت افق پنهان باشد.
مدت زمان تغییر کامل تمام مراحل قمری معمولاً یک ماه سینودیک نامیده می شود و از 29 ، 25 تا 29 ، 83 روز شمسی زمین متغیر است. طول ماه synodic به دلیل بیضوی بودن مدار ماه متفاوت است.
در یک ماه جدید ، دیسک ماه در آسمان شب کاملاً قابل مشاهده نیست ، زیرا در این زمان تا آنجا که ممکن است نزدیک به خورشید قرار دارد و در همان زمان با سمت شب خود رو به زمین است.
این مرحله فاز ماه در حال اپیلاسیون است. در این بازه زمانی ، ماه برای اولین بار در یک ماه سینودیک به صورت هلال باریک در آسمان شب قابل مشاهده می شود و چند دقیقه قبل از غروب خورشید می تواند در هنگام غروب مشاهده شود.
سه ماهه اول به دنبال دارد. این فازی است که دقیقاً نیمی از قسمت قابل مشاهده آن مانند سه ماهه آخر روشن شده است. تنها تفاوت این است که در سه ماهه اول ، نسبت قسمت روشن شده در این لحظه افزایش می یابد.
ماه کامل فازی است که در آن قرص ماه به وضوح و کاملاً قابل مشاهده است. در طول ماه کامل ، می توان اثر به اصطلاح مقابله را برای چندین ساعت مشاهده کرد ، که در آن روشنایی دیسک ماه به طور قابل توجهی افزایش می یابد ، در حالی که اندازه آن ثابت است. این پدیده کاملاً ساده توضیح داده می شود: برای یک ناظر زمینی ، در این لحظه همه سایه های سطح ماه از بین می روند.
همچنین فازهای ماه اپیلاسیون ، کمرنگ و قدیمی وجود دارد. مشخصه همه آنها هلال ماه بسیار باریک و از رنگ خاکستری مایل به خاکستری است که برای این مراحل مشخص است.
از همه موارد بالا می توان نتیجه گرفت که در حقیقت ، هیچ چیز ماه را پنهان نمی کند. زاویه تابش آن توسط اشعه خورشید به سادگی تغییر می کند.
