اعتقاد به معجزه معمولاً به کودکان خردسال نسبت داده می شود ، زیرا فقط آنها می توانند تصور کنند که جن ، جادوگر یا اژدها در واقع در جهان وجود دارد. با این حال ، بزرگسالان نیز حداقل به یک معجزه کوچک در زندگی نیاز دارند.
اعتقاد به معجزه برای هر شخصی مهم است. این امید می دهد ، به شما امکان می دهد بر مشکلات غلبه کنید ، یک نگرش مثبت و یک نگرش خوب نسبت به زندگی حفظ می کند.
اعتقاد کودکان به معجزه
کودکان خردسال دنیا را کاملاً متفاوت از بزرگسالان درک می کنند. آنها بی دفاع ترند و از قدرت کافی برای تحمل ترس و ناملایمات برخوردار نیستند. به لطف همین امر است که کودکان نوعی مکانیسم محافظتی ایجاد می کنند: آنها شروع به باور داشتن نوعی نیرو می کنند که می تواند آنها را از ترس و رنج نجات دهد. اینگونه است که ایده والدین قادر مطلق که می توانند همه کارها را انجام دهند و همچنین جادوگران و موجودات خوب و بد ، ظاهر می شود. در بزرگسالی ، این احساس حمایت همه جانبه غالباً به اعتقاد مذهبی تبدیل می شود و همه مظاهر غیر معمول را به حق تعالی نسبت می دهد.
اعتقاد به معجزه در کودکان باعث ایجاد تخیل ، تفکر خلاق ، توانایی کودک در خواب دیدن می شود. این همان چیزی است که در آینده به او کمک می کند تا در زندگی برای خودش هدف بگذارد ، با شکست ها کنار بیاید و جسورانه به آینده نگاه کند. بنابراین ، یک معجزه در زندگی کودک نقش بسزایی دارد و لازم نیست خیلی زود او را از این امر محروم کنید. بهتر است والدین تا حد ممکن از ایمان کودک به بابانوئل ، ماهی قرمز ، اسباب بازی های گفتگو حمایت کنند ، زیرا این همان چیزی است که کودکی را تشکیل می دهد.
نگرش بزرگسالان به معجزه
در بزرگسالی ، اعتقاد به معجزه نیز مهم است. این چارچوب و بسیاری از عقده های فرد را از بین می برد ، وقتی او متوجه شود که هیچ چیز غیرممکن نیست ، حتی اگر چیزی در ایده معمول نباشد. توانایی غلبه بر مرزهای عقل تابع همه مردم نیست ، اما کسانی که این کار را یاد می گیرند دائما به دنبال راه های جدید هستند ، راهی برای خروج از شرایط ناامیدانه پیدا می کنند ، موانع را پشت سر می گذارند ، آنها قطعاً به هدف خود خواهند رسید ، آنها جلوتر هستند از رقبا یا رقبای خود. و بسیار مفید است که بتوانید آن را در جهانی که دائماً در حال تغییر است انجام دهید.
با این حال ، بیشتر بزرگسالان در مورد اعتقاد به چیزی نامشهود کاملاً بدبین هستند ، که نمی توانند آن را ثابت کنند. دلیل و منطق آنها گاهی اوقات هر فرصتی برای تفکر غیر منطقی را از بین می برد و به خود اجازه می دهند که به غیرممکن باور داشته باشند. با این حال ، هنگامی که فردی فرصت معجزه یا چیز غیرمعمول را می بندد ، گاهی اوقات او نیز شهود خود را رها می کند و این همان چیزی است که به او امکان می دهد روند وقایع را پیش بینی کند یا چشم اندازهایی را در برخی از مسائل یا فعالیت ها ببیند. با منع خود اندیشیدن بصری ، فرد خود را از شانس محروم می کند ، شانس ناگهانی در راه ظاهر می شود ، سیگنال هایی را که سرنوشت به او می دهد نمی بیند.
البته ، می توان گفت که چنین چیزی در جهان وجود ندارد و همه موفقیت ها فقط یک تصادف است ، اما بدون ایمان حتی او نمی تواند به آن برسد. با اعتقاد به چیزی ، مردم تمایل خود را برای پذیرش تغییر و نگرش مثبت نسبت به آنها نشان می دهند. همه اینها نیرو و فرصتی برای تحقق خواسته ها و ایده های آنها می دهد. علاوه بر این ، اعتقاد به معجزه توانایی یافتن خوب و خوب است که در روح هر فرد حفظ می شود.
