در اسناد فنی ، در مجلات و کارهای یک حسابدار ، شما اغلب می توانید با مخفف سوخت و روان کننده ها برخورد کنید. دسته های مختلفی از سوخت و روان کننده در پشت این نامه های مرموز پنهان شده است. آنها به طور گسترده ای در تعمیر و نگهداری تجهیزات خودرو و انواع مکانیسم ها استفاده می شوند.
سوخت و روان کننده ها
سوخت ها و روان کننده ها خانواده گسترده ای از فرآورده های نفتی هستند که در تجهیزات خودرو و سایر وسایل استفاده می شوند. این گروه شامل سوخت های حاصل از روغن ، مواد لازم برای اجزای تشکیل دهنده دستگاه و دستگاه های روانکاری و همچنین مایعات مخصوص استفاده می شود. نوع اصلی سوخت و روان کننده ها سوخت است. تقریباً سه چهارم کل مواد موجود در گروه سوخت ها و روان کننده ها را تشکیل می دهد.
جز fuel سوخت سوخت ها و روان کننده ها نفت سفید ، سوخت هواپیمایی ، سوخت دیزل ، بنزین ، مایع و گاز طبیعی است. روان کننده ها روغن ، روغن گیربکس و روغن موتور هستند. مایعات خنک کننده و ترمز اغلب در یک گروه جداگانه از سوخت و روان کننده ها تفکیک می شوند. لازم به ذکر است که همه انواع روان کننده های مربوط به سوخت و روان کننده ها از نوع نفتی نیستند: برخی از آنها از ترکیبات سیلیکون تهیه می شوند.
سوخت به عنوان نوعی سوخت و روان کننده است
وقتی موتورهای احتراق داخلی و موتورهای دیزلی شروع به استفاده گسترده کردند ، آنها به انواع خاصی از سوخت برای خودشان احتیاج داشتند. ماده اولیه اولیه برای او روغن و مشتقات آن بود. هم سوخت دیزل و هم بنزین مخلوط پیچیده ای از هیدروکربن ها و مواد افزودنی ویژه هستند که باعث بهبود خواص کاری سوخت ها و روان کننده ها می شوند. تولید مخلوط های سوختی یک فرآیند پیچیده فناوری است که شامل تصفیه چند مرحله ای روغن و فرآورده های نفتی است.
اغلب اوقات ، در زندگی روزمره و تولیدی که تجهیزات خودرو در آن دخیل است ، شما باید با انواع مختلف بنزین کنار بیایید. در تولید آن ، آنها تلاش می کنند تعادلی بین توانایی سوختن و مقاومت در برابر انفجار پیدا کنند. با تغییر ترکیب اجزای سوخت ، تولیدکنندگان آن بنزین هایی دریافت می کنند که از نظر مقاومت در برابر ضربه متفاوت هستند ، که در برچسب زدن محصول نهایی منعکس می شود و به اصطلاح با شماره اکتان مشخص می شود.
مواد روان کننده
روان کننده ها می توانند ترکیب بسیار متفاوتی داشته باشند ، اما هدف آنها یکسان است - از بین بردن اصطکاک مضر بین قطعات متحرک ماشین آلات و مکانیزم هایی که هنگام کار مجبور به تماس هستند. استانداردهای مدرن تقاضای زیادی برای این دسته از سوخت ها و روان کننده ها دارند. هنگام انتخاب روان کننده ، آنها معمولاً براساس توصیه های تولیدکنندگان ماشین هدایت می شوند و مشخصات فنی تهیه شده را نیز در نظر می گیرند. روغن برای یک ماشین با در نظر گرفتن نوع موتور و قدرت آن انتخاب می شود.
الزامات ویژه ای برای روان کننده هایی اعمال می شود که باید در سیستم هایی با فشار بیشتر کار کنند. درصورتی که شکاف بین قسمتهای تماس فقط یک صدم میلی متر باشد ، فقط می توان از روان کننده های خالص و کاملاً همگن استفاده کرد که فاقد ناخالصی و درگیری هستند. اگر این نیاز نادیده گرفته شود ، واحدها به سرعت از کار می افتند.
