با خرید هر نوع کالایی در فروشگاه ، همه قبلاً به این واقعیت عادت کرده اند که بسته بندی کالا باید دارای بارکد باشد که نوارهای عمودی و اعداد زیر آن است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به شماره های بارکد نگاه کنید. آنها حاوی اطلاعاتی در مورد محصول و تولید کننده هستند. متداول ترین روش های رمزگذاری برای چنین اطلاعاتی بارکد EAN-13 اروپایی 13 بیتی و کد سازگار با UPC (همچنین 13 بیتی) است که در ایالات متحده و کانادا استفاده می شود.
گام 2
به سه رقم اول بارکد توجه کنید ، آنها کشور مبدا محصول را نشان می دهند. به عنوان مثال ، روسیه با کد 460 ، اوکراین - 482 ، بلغارستان - 380 و غیره مطابقت دارد. لیست کاملی از مکاتبات بین شماره های کد و کشورهای تولید کننده را می توان در اینترنت - در سایت های اختصاص داده شده به این موضوع یافت.
مرحله 3
چهار یا پنج رقم بعدی بارکد حاوی اطلاعاتی در مورد سازنده است. اما رمزگشایی این داده ها برای خریدار عادی کاملاً دشوار است ، زیرا عملاً چنین اطلاعاتی در اینترنت وجود ندارد. این اطلاعات معمولاً توسط شرکتهایی که خرید عمده انجام می دهند استفاده می شود.
مرحله 4
پنج رقم بعدی بارکد مشخصات محصول را می دهد: نام ، خصوصیات مصرفی آن ، اندازه و وزن ، مواد تشکیل دهنده ، رنگ. مانند مورد قبلی ، این داده ها بیشتر توسط عمده فروشان بزرگ استفاده می شود تا خریداران خرده فروشی.
مرحله 5
به آخرین رقم بارکد توجه کنید. این یک رقم بررسی است که برای بررسی دقت خواندن بارکد توسط اسکنر استفاده می شود. برای تعیین اصالت کالا می توان از آخرین رقم استفاده کرد.
مرحله 6
با استفاده از بارکد تشخیص دهید که کالایی که خریداری کرده اید تقلبی است.
تمام اعداد را در مکانهای زوج کد جمع کرده و مقدار بدست آمده را در 3 ضرب کنید ، تمام اعداد را در مکانهای عجیب و غریب در کد جمع کنید ، به غیر از آخرین رقم چک. مجموع بدست آمده با محصولی که از ضرب در 3 بدست آمده را اضافه کنید و دهها را از عدد بدست آمده دور بریزید. عدد بدست آمده را از 10 کم کنید. اگر با رقم بارکد مطابقت داشته باشد ، محصول اصلی است ، در غیر این صورت جعلی هستید.
