رژیم سیاسی به عنوان سیستمی از روشها و روشهای اعمال قدرت توسط دولت درک می شود. این مفهوم از نظر محتوایی کاملاً گسترده است. به طور کلی ، این عملکردهای دستگاه دولتی و همچنین شکل اعمال قدرت را منعکس می کند. یکی از رژیم های سیاسی رایج در جهان امروز دموکراتیک نامیده می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک رژیم دموکراتیک معمول برای کشورهایی است که اقتصاد آنها به سمت نیازهای اجتماعی معطوف شده است. به طور معمول ، چنین ایالت هایی دارای یک طبقه متوسط قوی و بزرگ هستند. نهادهای حاکم در یک جامعه دموکراتیک وظایف خود را با هدایت قانون اساسی ، قانون اساسی کشور انجام می دهند. یک دموکراسی توسعه یافته با یک سیستم متعادل تفکیک قوا مشخص می شود.
گام 2
منبع اصلی قدرت در یک دموکراسی توده های مردمی است. در عین حال ، برابری همه شهروندان در برابر قانون و انتخاب نهادهای اصلی حاکمیت کشور رعایت می شود. تصمیمات رأی گیری در انتخابات با اکثریت ساده یا واجد شرایط انجام می شود. این الگوی ایده آل یک رژیم سیاسی دموکراتیک است. دانشمندان علوم سیاسی به عنوان نمونه ای از کشورها با دموکراسی های پیشرفته ، ایالات متحده ، فرانسه و تعدادی دیگر از قدرت های اروپایی را ذکر می کنند.
مرحله 3
همچنین کشورهایی با رژیم به اصطلاح اقتدارگرا وجود دارند. تفاوت اصلی آن با دموکراسی ، استفاده گسترده از روشهای اجبار است ، گرچه ممکن است برخی از ویژگیهای دموکراسی و ارزشهای لیبرال در جامعه همزمان وجود داشته باشد. انتخابات نیز هنجار تلقی می شود اما محدود و عمدتاً رسمی است. استبداد با نقش غالب قوه مجریه و نه قوه مقننه مشخص می شود.
مرحله 4
یک رژیم سیاسی توتالیتر نیز با دموکراسی تفاوت فاحشی دارد. در چنین کشورهایی ، قدرت تقریباً کاملاً مبتنی بر روشهای پیچیده اجبار است: ایدئولوژیک ، روانشناختی و حتی فیزیکی. قانون توسط قانون پیش بینی نشده است. قدرت در یک کشور توتالیتر معمولاً در اختیار یک حاکم منفرد یا یک گروه نخبه است که غالباً به عنوان ارگانهای حزب-دولت مبدل می شوند.
مرحله 5
بنابراین ، تفاوت اصلی بین یک رژیم دموکراتیک و سایر سیستم های حکومتی ، اجرای دموکراسی اصیل و نه رسمی است. قدرت در یک دموکراسی صرفاً مبتنی بر روشهای قانونی است. در عین حال ، هنجارهای قانون به طور ایده آل با نظر و بیان اراده اکثریت شهروندان کشور که حق رأی دارند مطابقت دارد.
مرحله 6
یکی دیگر از ویژگی های بارز یک دولت دموکراتیک ، تضمین حقوق مدنی ، سیاسی و همچنین حقوق و آزادی های فردی است. دموکراسی کشوری قدرتمند و جامعه مدنی پیشرفته است که در آن همه نه تنها احساس آزادی می کنند ، بلکه مسئولیت وضعیت امور کشور را نیز احساس می کنند.
