بلایای طبیعی می تواند متفاوت باشد. اینها شامل فوران آتشفشان است. هر روز 8-10 آتشفشان شناخته شده در جهان فوران می کند. بیشتر آنها مورد توجه قرار نمی گیرند ، زیرا آتشفشان های زیر آب زیادی در میان آتشفشان های فعال و در حال فوران وجود دارد.
آتشفشان چیست
آتشفشان سازه ای زمین شناسی در سطح پوسته زمین است. در این مکانها ، ماگما به سطح زمین می آید و گدازه ، گازهای آتشفشانی و سنگ تشکیل می دهد که بمب های آتشفشانی نیز نامیده می شوند. چنین سازندهایی نام خود را از نام خدای آتش نشان رومی باستان ولکان گرفته اند.
آتشفشان ها طبق چندین معیار طبقه بندی خاص خود را دارند. با توجه به شکل آنها ، معمول است که آنها را به تیروئید ، آتشفشانهای استراتو ، مخروط های شیرین و گنبدی تقسیم کنید. آنها همچنین با توجه به موقعیت خود به زمین ، زیر آب و زیر یخبندان تقسیم می شوند.
برای یک عادی غیر روحانی طبقه بندی آتشفشان ها بر اساس درجه فعالیت آنها بسیار قابل درک و جالب تر است. آتشفشانهایی فعال ، خاموش و منقرض شده وجود دارد.
آتشفشان فعال سازه ای است که در یک بازه زمانی تاریخی فوران کرده است. آتشفشانهای غیرفعال در خواب در نظر گرفته می شوند ، که فوران در آن هنوز امکان پذیر است و آنهایی که بعید به نظر می رسد منقرض شده اند.
با این حال ، آتشفشان شناسان هنوز در مورد اینکه کدام آتشفشان را باید فعال قلمداد کرد و بنابراین بالقوه خطرناک است ، توافق ندارند. دوره فعالیت در یک آتشفشان می تواند از نظر زمانی بسیار طولانی باشد و از چندین ماه تا چندین میلیون سال طول بکشد.
چرا آتشفشان فوران می کند
در واقع فوران آتشفشان ، ظهور گدازه های رشته ای در سطح زمین است که همراه با انتشار گازها و ابرهای خاکستر است. این به دلیل گازهای جمع شده در ماگما است. از جمله آنها بخار آب ، دی اکسید کربن ، دی اکسید گوگرد ، سولفید هیدروژن و کلرید هیدروژن است.
ماگما تحت فشار مداوم و بسیار زیاد است. به همین دلیل است که گازها در مایع حل می شوند. ماگمای مذاب که توسط گازها جابجا شده است ، از طریق ترک ها عبور می کند و وارد لایه های سفت و سخت گوشته می شود. در آنجا نقاط ضعف در لیتوسفر ذوب شده و بیرون می ریزد.
ماگمای آزاد شده در سطح را گدازه می نامند. دمای آن می تواند بیش از 1000 درجه سانتیگراد باشد. برخی از آتشفشان ها هنگام فوران ، فوران می کنند و ابرهای خاکستر را که به هوا بلند می شوند ، پرتاب می کنند. قدرت انفجاری این آتشفشان ها آنقدر زیاد است که بلوک های عظیمی از گدازه به اندازه یک خانه به بیرون پرتاب می شود.
روند فوران می تواند از چندین ساعت تا سالها طول بکشد. فوران های آتشفشانی به عنوان موارد اضطراری زمین شناسی طبقه بندی می شوند.
امروزه مناطق مختلفی از فعالیت های آتشفشانی وجود دارد. اینها شامل آمریکای جنوبی و مرکزی ، جاوا ، ملانزی ، ژاپن ، الئوتی ، هاوایی و جزایر کوریل ، کامچاتکا ، قسمت شمال غربی ایالات متحده ، آلاسکا ، ایسلند و تقریباً تمام اقیانوس اطلس است.
