آتشفشان ها کوه هایی هستند که می توانند آتش ، آوار ، دود ، گدازه پخش کنند. دانشمندان آنها را بر اساس فعالیت آتشفشانی آنها به دسته های فعال ، خاموش و منقرض شده طبقه بندی می کنند. معیارهای مختلفی وجود دارد که می توان آتشفشان را به عنوان منقرض طبقه بندی کرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
علم به یک تعریف بدون ابهام از آتشفشان منقرض نشده است. همچنین تقسیم آتشفشان ها به منقرض شده و خاموش نیز دشوار است. در حال حاضر ، یک آتشفشان اگر 10 هزار سال فعال نباشد ، منقرض شده تلقی می شود.
گام 2
اما حتی این تعریف نیز بحث برانگیز است ، از آنجا که اولاً ، آتشفشان می تواند بعد از این مدت فعال شود. این می تواند مثلاً توسط یک زمین لرزه تحریک شود. ثانیا ، شرح تاریخی که از این فوران ها باقی مانده است ، کم است.
مرحله 3
برای تعیین گاهشماری فوران ها ، آتشفشان شناسان مطالعات زمین شناسی را انجام می دهند. با تعیین سن آنها با استفاده از روش رادیوکربن می توانید دریابید که چند سال پیش آتشفشان به دلیل ماهیت وقوع سنگ های آتشفشانی فوران کرده است.
مرحله 4
از ویژگیهای اصلی آتشفشان می توان به یک دهانه یا کلدرا و لایه لایه شدن سنگهایی اشاره کرد که مخروط را تشکیل می دهند. اما با گذشت زمان ، آتشفشان خاموش فرو می ریزد ، فرسایش می یابد ، دهانه فرسایش می یابد و با لایه های جدیدی از زمین پوشانده می شود. در این صورت تشخیص اینکه کوه آتشفشان منقرض شده ای دشوار است.
مرحله 5
دانشمندان با حفر چاه و کاوش در معادن آتشفشان های منقرض شده این موضوع را تعیین می کنند. در همان زمان ، ساختار سنگ ها مورد مطالعه قرار گرفته و حضور و ترکیب گدازه ها و توف های آتشفشانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
مرحله 6
علاوه بر این ، آتشفشان خاموش علائم فعالیت پس از آتشفشان را برای مدت زمان بسیار طولانی ، تا چندین میلیون سال ، حفظ می کند. تظاهرات چنین فعالیتی چشمه های آب معدنی گرم و دفع فومارول است. فومارول ها گازهای آتشفشانی هستند که از طریق ترک ها منتشر می شوند و دمای مختلفی دارند - از 100 تا 1000 درجه.
