خورشید یک ستاره است ، مرکز منظومه شمسی ، یک گلوله بزرگ از پلاسمای رشته ای است. بر اساس نوع خود ، ستاره ما به کوتوله های زرد تعلق دارد. شعاع آن 696000 کیلومتر ، جرم آن 2x10 تا قدرت 30 کیلوگرم است و دمای لایه ساطع کننده (فوتوسفر) 5770 K است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
منبع انرژی خورشیدی فرآیندهای هسته ای در مرکز نور است ، جایی که دما بیش از 10 میلیون K است. در آنجا ، اتم های هیدروژن به اتم های هلیوم تبدیل می شوند. این یک مورد معمولی از یک واکنش هسته ای است - همجوشی هسته های نور در دمای فوق العاده بالا با آزاد شدن انرژی. در هر ثانیه 4000،000 تن ماده خورشیدی به انرژی تبدیل می شود.
گام 2
سپس این انرژی از داخل به لایه خارجی تابانده می شود. در آنجا با همرفت - مخلوط کردن مواد خورشیدی توزیع می شود. این حرکت همرفتی پلاسما است که وجود لکه های خورشید را تعیین می کند. لکه های خورشید مناطقی با دمای پایین (4500 K) در سطح خورشید هستند ، به همین دلیل چندین برابر تاریک تر از بقیه فوتوسفر به نظر می رسند.
مرحله 3
فعالیت فرآیندهای پلاسما در خورشید به طور دوره ای تغییر می کند: لکه های خورشید ، مشعل در فوتوسفر ، برجستگی های تاج به طور منظم در جو ظاهر می شود. این فرکانس تقریباً 11 سال است. بسیاری از فرآیندهای روی زمین به فعالیت خورشید بستگی دارد: محصولات کشاورزی ، طوفان های مغناطیسی. رابطه بین وضعیت سلامت انسان و فعالیت خورشیدی مشخص شده است.
مرحله 4
برای توصیف تابش خورشید ، مفهوم ثابت خورشید معرفی شد - مقدار انرژی تابشی که در 1 دقیقه به ازای هر 1 سانتی متر مربع از منطقه عمود بر اشعه خورشید در فاصله 1 AU می رسد. خارج از جو زمین واحد نجومی (AU) میانگین فاصله از خورشید تا زمین است. سیاره ما حدود 2x10 17 وات انرژی تابشی خورشیدی دریافت می کند.
مرحله 5
جو مقدار زیادی تابش خورشید را جذب می کند. سطح زمین به حدود 1 کیلووات در متر مربع می رسد. این انرژی است که نیروی محرکه تمام فرایندهای روی زمین است. مقدار آن در طول سال متفاوت است و عمدتا به شیب محور زمین و تا حدودی به فاصله سیاره ما تا خورشید بستگی دارد.
