اسید پرکلریک ، محلول در آب ، در بین اسیدهای مونوبازیک قوی ترین است. این خاصیت اکسید کنندگی برجسته ای دارد و به عنوان کاتالیزور استفاده می شود.
خواص فیزیکی و شیمیایی
اسید پرکلریک یک مایع بی رنگ است ، به شدت بخار می شود و به سرعت در هوا تبخیر می شود. کلر در ترکیب خود دارای ویژگی حداکثر اکسیداسیون آن است ، بنابراین این اسید قوی ترین ماده اکسید کننده است. این به خوبی در حلالهای آلی حل می شود: کلروفرم ، متیلن کلراید و همچنین در آب (به هر نسبت تشکیل هیدرات). محلول های آبی غلیظ اسید پرکلریک دارای قوام روغنی هستند. به نمکهای آن پرکلرات گفته می شود.
اسید پرکلریک یک ماده منفجره است. هنگام دست زدن به آن ، مراقبت بیشتری لازم است (ذخیره سازی فقط در ظروف کاملاً بسته مجاز است). اتاق هایی که ظروف نگهداری می شوند باید از تهویه مناسبی برخوردار باشند. افت دما مجاز نیست. این در مورد محلول های آبی او صدق نمی کند ، آنها خیلی خطرناک نیستند. ظرفیت اکسیداسیون آنها چندین برابر کمتر است ، آنها نمی توانند منفجر شوند و از ثبات نسبتاً خوبی برخوردار هستند. اسید پرکلریک را با محلول های اکسید کننده مخلوط نکنید. این ماده یکی از قوی ترین اسیدها محسوب می شود. حتی برخی از ترکیبات اسیدی ، با ورود به آن ، مانند بازها رفتار می کنند.
دریافت اسید پرکلریک
در صنعت ، یک محلول آبی از اسید پرکلریک و همچنین یک آنالوگ بی آب به دست می آید. نوع دوم را می توان از طریق واکنش پتاسیم یا سدیم پرکلرات با اسید سولفوریک غلیظ بدست آورد. راه دوم نیز وجود دارد: اثر متقابل اولئوم با اسید سولفوریک رقیق. محلول آبی اسید سولفوریک را نیز می توان به دو طریق بدست آورد: با اکسیداسیون الکتروشیمیایی کلر در اسید کلریدریک غلیظ ، یا از طریق تجزیه تبادل پرکلراتهای پتاسیم و سدیم.
کاربرد در صنایع مختلف
اسید پرکلریک در تجزیه سنگهای معدنی پیچیده به قطعات و همچنین به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. این ماده در تمام آزمایشگاه های شیمیایی موجود است ، زیرا برای بسیاری از آزمایشات شیمی تجزیه لازم است. این اسید به عنوان یک ماده اکسید کننده قوی استفاده می شود. نمی توان آن را برای مدت طولانی ذخیره کرد ، زیرا قادر به تجزیه خود به خودی است ، که می تواند یک انفجار قدرتمند را تحریک کند.
برای تولید پرکلرات استفاده می شود. پرکلرات پتاسیم ، نمکی که عملا در آب محلول نیست ، در ساخت مواد منفجره استفاده می شود. پرکلرات منیزیم ، معروف به انیدرون ، با جذب مایعات به عنوان ماده خشک کننده عمل می کند.
