اسید ارتوفسفریک یک کریستال کوچک به شکل الماس است که می تواند تقریباً در هر مایعی حل شود. نقطه ذوب این اسید حدود 43 درجه سانتی گراد است.
استفاده از اسید فسفریک
اسید فسفریک در صنایع مختلف کاربردهای زیادی پیدا کرده است. بیش از 90٪ کل اسید به تولید کودها اختصاص می یابد. نمک های آن توسط گیاهان به صورت آنیون جذب می شود. به لطف فسفر ، گیاهان قادر به تشکیل میوه و دانه هستند. محتوای کافی این عنصر تحمل زمستان را برای آنها راحت تر می کند که این امر به ویژه برای مناطق شمالی مهم است.
در صنایع غذایی ، اسید فسفریک به عنوان افزودنی E338 شناخته می شود. این ماده می تواند طعم محصولات نهایی ، به ویژه محصولات نانوایی ، شربت ها و نوشیدنی های مختلف را بهبود بخشد. در ساخت کوکاکولا استفاده می شود.
اسید ارتو فسفریک توسط دندانپزشکان هنگام پر کردن دندانها برای تخلیه مینای دندان استفاده می شود. یک نکته ظریف وجود دارد: اسید نباید بعد از اچ روی سطح دندان باقی بماند ، در غیر این صورت پر کردن به زودی غیر قابل استفاده می شود. پزشک باید قبل از پر کردن مستقیم آن را برطرف کند.
با کمک اسید ارتو فسفریک ، پوشش هایی (لاک ، مینا) و مواد (کف فسفات) ساخته می شود که در برابر درجه حرارت بالا مقاوم هستند. چوب با استفاده از محلول های این اسید در کارخانه ها تصفیه می شود تا از سوختن آن جلوگیری شود.
دریافت اسید ارتو فسفریک
در شرایط آزمایشگاهی ، اسید فسفریک را می توان با تعامل فسفر با محلول اسید نیتریک (32٪) به راحتی بدست آورد. در صنعت از دو طریق استخراج و حرارت بدست می آید.
ماهیت روش اول این است که فسفاتهای طبیعی (اکسیدهای فسفر) با اسیدهای مختلف (سولفوریک ، نیتریک و غیره) واکنش می دهند و اسید ارتوفسفریک خالص تشکیل می دهند. روش دوم از نظر اقتصادی هزینه بیشتری دارد. این فناوری شامل احتراق فسفر ، جذب اکسید آن توسط آب و همچنین چگالش و جذب گاز بعدی است.
آسیب اسید فسفریک
استفاده طولانی مدت از محصولات حاوی مکمل E338 منجر به ایجاد بیماری هایی مانند پوکی استخوان و پوسیدگی دندان می شود. فرد به طور ناگهانی لاغر می شود ، استفراغ مکرر یا بیزاری از غذا ظاهر می شود. اسید فسفریک تعادل اسید و باز بدن را مختل می کند. با وجود این ، استفاده از آن به عنوان مکمل غذایی در اکثر کشورهای جهان قانونی است.
بخارات اسید فسفریک می تواند باعث تحریک مخاط بینی و سوختگی چشم شود. افرادی که در کارخانه های تولید کننده این اسید کار می کنند غالباً دچار التهاب ملتحمه ، آسیب کبدی و حتی ورم ریوی هستند.
