تعداد زیادی ورزش در خارج از برنامه بازی های المپیک وجود دارد. یکی از آنها بوکس تایلند است که با نام Muay Thai نیز شناخته می شود. با وجود این ، او تعداد زیادی طرفدار در سراسر جهان دارد. و این تعجب آور نیست ، زیرا موی تای بسیار سرگرم کننده است.
تاریخ موی تای
نام دوم آن ، موی تای ، از کلمات "Mavya" و "Thai" گرفته شده است که در ترجمه به معنی "جنگ" و "آزادی" است ، یعنی نام هنرهای رزمی خود به "مبارزه آزاد" ترجمه می شود.
در قرن سیزدهم ، هنر جنگیدن با دست و پا خالی در تایلند وجود داشت. اما فقط در آغاز قرن بیستم ، در طول جنگ جهانی اول ، که در آن تایلند در طرف آنتانت شرکت داشت ، وارد اروپا شد.
فقط در سال 1921 بود که موی تای دقیقاً به عنوان یک ورزش شروع به توسعه کرد. و در سال 1929 قوانینی "مدرن" تصویب شد. لنت های خاکی که قبلاً درگیری بین رزمندگان موی تای بود ، با یک حلقه به ابعاد 6 و 6 متر تعویض و با طناب حصار کشیده شد. و این مبارزات خود به پنج دور 3 دقیقه ای محدود بودند. همچنین به همراه کمربندهای چرمی سنتی که رزمندگان از آن برای پانسمان دست استفاده می کردند ، دستکش بوکس نیز مورد تأیید قرار گرفت. علاوه بر این ، 7 دسته وزنی معرفی شدند که به سادگی قبلاً وجود نداشتند.
محبوبیت موی تای در دهه 1960 به اوج خود رسید. پس از آن بود که این ورزش کاملا اروپا و ایالات متحده را فتح کرد.
و در سال 1984 ، فدراسیون بین المللی بوکس آماتوری تایلند ، IAMTF ، ایجاد شد. امروزه این سازمان شامل سازمانهای منطقه ای در بیش از 70 کشور است و بزرگترین انجمن آماتور موی تای است.
امروز هواداران بوکس تایلند در تلاشند تا آن را به عنوان یک ورزش المپیکی به رسمیت بشناسند.
سنت های بوکس تایلندی
موی تای یک ورزش رزمی بسیار سخت است. نبردها در تماس کامل هستند و ضربات در همه سطوح وارد می شود: به سر و بدن ، دست ها و پاها ، آرنج و زانوها. به همین دلیل است که آن را "مبارزه هشت اندام" می نامند. آنها علاوه بر مبارزه با دست خالی ، کار با انواع خنجر ، چوب و پرتاب چاقو را تمرین می کنند.
موی تای سنت جالبی دارد. به عنوان مثال ، موسیقی زنده ای که از چهار ابزار موسیقی پخش می شود ، نقش مهمی در عبور از جنگ دارد. ملودی آهنگ ریتم نبرد را تنظیم می کند و مبارزان را در وضعیتی نزدیک به خلسه قرار می دهد ، که به آنها اجازه می دهد تمرکز بیشتری داشته باشند.
همچنین ، قبل از هر مبارزه دعای سنتی Wai Crui و رقص تشریفاتی Ram Muay برگزار می شود. دعا ابراز قدردانی از والدین برای مراقبت و مربی است که برای دانش آموز خود سرمایه گذاری کرده است. و رقص ، که همچنین نشان دهنده احترام به بزرگان است ، علاوه بر این ، گرم شدن اندام نیز است.
در بوکس تایلند اهمیت زیادی به طلسم ها می دهند. به عنوان مثال ، pratyata. این یک باند با دو انتهای آزاد است که به شانه مبارز متصل شده و از او محافظت می کند.
در اروپا و امریکا ، این تعویذ ها کاربرد دیگری پیدا کرده اند - آنها نشان دهنده درجه یک ورزشکار است. و فدراسیون بین المللی آماتور موی تای طبقه بندی رنگی از پراتیات را معرفی کرده است.
