سکنجبین ، مانند سایر سبزیجات ، به طور گسترده ای در پخت و پز استفاده می شود تا طعم ترشی ، غذاهای کنسروی و غذاها را اضافه کند. ریشه این گیاه سرشار از مواد مفید و بیولوژیکی فعال است که تأثیر قابل توجهی بر روی سیستم های مختلف ارگان ها دارند ، و به این ترتیب استفاده از گیاه جعفری برای درمان و پیشگیری از انواع خاصی از بیماری ها امکان پذیر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نام گیاهی این گیاه کاشت گل جعفری است. این گیاه دوساله گیاهی با موفقیت در سراسر جهان کشت می شود. زادگاه رشد آن قلمرو آلتای و جنوب کوههای اورال است. گل جعفری از اواخر قرن دوازدهم شناخته شده است. یک محصول ریشه مانند هویج ایجاد می شود و آنها غالباً با هم کشت می شوند (تفاوت اصلی این است که محصولات ریشه جعفری از هویج بزرگتر هستند). در سال اول ، یک محصول ریشه تشکیل می شود ، و در سال دوم ، گل جعفری شکوفا می شود ، بذر می دهد.
گام 2
هنگام کاشت گیاه گل جعفری ، فاصله قرارگیری بذرها باید بیشتر از بذر هویج باشد. این محصول در بهار کاشته می شود. دو روز قبل از تاریخ کاشت پیش بینی شده ، لازم است بذرها را برای جوانه زدن بهتر در آب خیس کنید. وقتی اولین برگهای واقعی ظاهر می شوند ، محصولات باید نازک شوند. این گیاه دوستدار رطوبت و مقاوم در برابر سرما است. گل جعفری را به طور منظم و فراوان آبیاری کنید تا از ترک خوردگی ریشه جلوگیری شود. در پاییز ، قبل از شروع سرمای شدید هوا ، برداشت محصول انجام می شود. این گیاه باید از بیدمشک ، سپتوریا ، پوسیدگی خاکستری و سفید ، پوسیدگی باکتریایی مرطوب و لکه سیاه محافظت شود.
مرحله 3
گل های گل جعفری دوجنسیتی ، كوچك ، پنج عضو و منظم است. آنها در چترهای پیچیده پنج تا پانزده تیر جمع می شوند. لفافه ها معمولاً وجود ندارند ، کاسه گل نامرئی است ، تاج گل زرد است. گلها معمولاً در نیمه دوم تابستان ظاهر می شوند و میوه ها در سپتامبر تشکیل می شوند. زنبورها عسل های با کیفیت بالا را از گل های گل جعفری جمع می کنند. ریشه گیاه دارای رنگ سفید ، بوی مطبوع و طعمی شیرین است. شکل می تواند مانند هویج یا شلغم (گرد یا مخروطی) باشد. روی برش ، رنگ جعفری زرد قهوه ای یا زرد خاکستری است.
مرحله 4
ساقه گل جعفری می تواند به یک متر ارتفاع برسد. قائم ، ناصاف ، دنده ای تیز ، منشعب ، بلوغ و رو به رو است. برگهای این فرهنگ بزرگ ، پرزدار و با لبه های صاف است. برگها از بالا صاف ، از زیر خشن هستند. در هوای گرم ، آنها روغنهای اساسی آزاد می کنند و می توانند پوست را بسوزانند. به همین دلیل ، توصیه می شود گیاه را صبح زود یا اواخر شب میل کنید.
مرحله 5
خواص مفید گیاه از زمان باستان شناخته شده است. پزشکان از جعفری به عنوان مدر و مسکن درد استفاده کردند. این گیاه اشتها را تحریک می کند ، به قولنج کمک می کند ، فعالیت جنسی را بهبود می بخشد. خواص درمانی فرهنگ نیز توسط پزشکان مدرن شناخته شده است. از این سبزیجات به طور گسترده ای در طب عامیانه استفاده می شود. جوشانده ریشه گیاه جعفری به درمان سرفه کمک می کند ، از عصاره آب گیاه به عنوان مقوی برای توان بخشی بیماران سخت بیمار استفاده می شود. گل جعفری هضم را بهبود می بخشد ، دیواره رگ های خونی را تقویت می کند. جوشانده به درمان ریزش مو کمک می کند. در پزشکی از جعفری برای درمان و پیشگیری از بیماری های قلب و عروق استفاده می شود.
مرحله 6
از این سبزیجات در تغذیه رژیم غذایی ، برای ورم کلیه و سنگ کلیه ، برای برونشیت ، ذات الریه ، بیماری های عصبی و نقرس استفاده می شود. آب گل جعفری سرشار از سیلیسیم ، فسفر ، پتاسیم ، گوگرد و کلر است. خوردن آن به تقویت مو و ناخن کمک می کند. فسفر و کلر تأثیر مفیدی در عملکرد برونش ها و ریه ها دارند. بنابراین ، نوشیدن آب میوه برای افراد مبتلا به سل ، آمفیزم و ذات الریه توصیه می شود. از میوه های گل جعفری برای ایجاد داروهایی استفاده می شود كه با موفقیت با بیماری های مختلف پوستی كنار می آیند ، از برگ ها در پوست استفاده می شود.
