مشکل حفظ منابع آب آشامیدنی هر ساله بیشتر و بیشتر می شود. اهمیت آب شیرین را نمی توان بیش از حد بزرگ ارزیابی کرد: زندگی و سلامتی کل جمعیت کره زمین به کیفیت آن بستگی دارد. برای جلوگیری از کمبود آب شیرین در نسل های آینده ، لازم است که برای خلوص منابع آب مبارزه کنیم.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تأمین آب شیرین به شهرها ارتباط مستقیمی با کیفیت سیستم های تأمین آب دارد. به دلیل لوله های قدیمی ، هزاران و هزار متر مکعب آب شیرین هدر رفته و آلوده می شود. اکنون بسیاری از پروژه های سیستم های جدید آبرسانی بر اساس کشفیات علمی دهه های اخیر در حال توسعه است. شرکت ژاپنی TORAY در تحقیق در مورد نانوالیاف و ایجاد نانولوله های مبتنی بر کربن فعالیت دارد. در روسیه ، بسیاری از شرکت های خاور دور به تدریج به استفاده از لوله های مدرن ساخته شده از چدن با مقاومت بالا با ساختار گرافیت گره ای روی می آورند ، که این امر امکان محافظت از آب در برابر آلودگی را فراهم می کند. معرفی به موقع فناوری های پیشرفته امکان استفاده منطقی از منابع آب باقی مانده کره زمین را فراهم می کند.
گام 2
حفظ منابع آب شیرین موجود به رعایت دقیق استانداردهای جهانی زیست محیطی بستگی دارد. متوقف کردن فعالیت بسیاری از شرکتهای صنایع سبک ، سنگین و شیمیایی غیرممکن است ، اما سیستمهای مدرن نظافت صنعتی بازیافت زباله های کارخانه را بدون آسیب رساندن به محیط زیست امکان پذیر می سازند. انحراف از هنجارهای زیست محیطی و نقض آنها لزوماً باید با جریمه های جدی سرکوب شود.
مرحله 3
جنگل ها باید حفظ شوند ، که برای حفظ چرخه آب مناسب این سیاره ضروری است. توانایی درختان در نگهداری و ذخیره آب ، آنها را به بخشی مهم از زیرساخت های طبیعی تبدیل می کند: جنگل ها محیط بهینه برای ایجاد مخازن آب آشامیدنی هستند. علاوه بر این ، جنگل ها فرسایش خاک را متوقف می کنند ، مسئول تنظیم سطح آب های زیرزمینی هستند و اثرات سیلاب های بزرگ و سیلاب های بهاری را کاهش می دهند. تجربه ایالات متحده آمریکا ، اسپانیا ، آفریقای جنوبی و سنگاپور ، که بیشتر آب آشامیدنی شهرهای بزرگ را از مناطق جنگلی خود استخراج می کنند ، باید در کشورهای دیگر نیز استفاده شود.
مرحله 4
تصفیه بخش مهمی از برنامه های حفظ منابع آب آشامیدنی است. در بسیاری از مناطق کره زمین ، کمبود آب سالم و عاری از عفونت و مواد مضر وجود دارد. روش های مختلفی برای خنثی سازی ناخالصی ها وجود دارد. هنگامی که آب با استفاده از فن آوری های غشایی تصفیه می شود ، روش شیمیایی سنتی به تدریج جای خود را به روش فیزیکی می دهد. در ژاپن ، جایی که "آب کمکی" به ویژه به طور موثر استفاده می شود ، آب باران توسط اوزون زدایی استریل می شود.
