هر ساله در اوایل بهار ، فرانسوی ها خندق هایی را که در امتداد بزرگراه ها جریان دارند تمیز می کنند. آنها سپرهای محافظتی ویژه ای برپا می کنند و فاضلاب را از بقایای پلاستیک تمیز می کنند. با این حال ، این کار به هیچ وجه برای تخلیه آب باران انجام نمی شود ، همانطور که ممکن است تصور شود.
چیدمان گودال های کنار جاده در فرانسه در فصل بهار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از آوریل تا اوایل ژوئن در استان ها آغاز می شود … مهاجرت قورباغه ها. مقداری نیروی ناشناخته از آب شیرین سبز دقیقاً از طریق جاده های متعدد در جهت چمنزارها و دریاچه ها فراخوانی می شود. بدون شک اتومبیل ها قورباغه ها را زخمی و می کشند و بنابراین تصمیم گرفته شد که آنها به صورت دستی نجات داده شوند.
سیستم امنیتی
در کنار خندق ، که مستقیماً در امتداد جاده قرار دارد ، صفحه های محافظ ساخته شده از فیلم پلی اتیلن نصب شده اند. این کار فقط با یک هدف انجام می شود: جلوگیری از خارج شدن قورباغه هایی که در خندق ها می خوابند و در زیر اتومبیل های مسابقه قرار می گیرند.
صبح ها ، فرانسوی ها با دقت قورباغه ها را از طریق مسیر به آب های اطراف منتقل می کنند. چنین برخورد ظریف با آب شیرین بسیاری از مردم را به لبخند می اندازد و برای فرانسوی ها این فعالیت عجیب می تواند بهانه ای برای غیبت باشد ، در حالی که در هر کشور دیگر چنین کاری غیبت محسوب می شود.
چنین مراقبتی دقیق از این دوزیستان نه تنها با عشق آنها به طبیعت ، بلکه همچنین با این واقعیت توضیح داده می شود که در فرانسه خوردن پای قورباغه به یک سنت ملی تبدیل شده است. اگرچه گفتن اینکه همه فرانسوی ها بدون استثنا چنین محصولی را می خورند ، مساوی با این واقعیت است که همه روس ها خود را روی پنکیک هایی با خاویار سیاه غرق می کنند.
سنت های Gastronomic
سنت خوردن پاهای قورباغه در فرانسه باستان ، یا بهتر بگوییم ، در طول جنگ صد ساله فرانسه و انگلیس بوجود آمده است. فرانسه در اثر یک جنگ طولانی خسته شده بود ، کشاورزی کاملاً خراب شد. دهقانان بدون استثنا به ارتش منتقل شدند ، فقط زنان و افراد مسن می توانستند زمین را کار کنند. همه این شرایط باعث قحطی گسترده شد. ساکنان ، غذای خود را پیدا نکردند ، شروع به خوردن هر آنچه برای غذا مناسب بود ، کردند. قورباغه ها در میان آنها بودند.
انگلیسی ها بلافاصله به محصول جدید فرانسوی ها واکنش نشان دادند. آنها کاریکاتوری از چارلز X پادشاه فرانسه را منتشر کردند که در آن وی به عنوان قورباغه ای متورم و تاج روی سرش به تصویر کشیده شده بود. در اطراف تاج و تخت ، حاکم توسط قورباغه ها محاصره شده بود. از آن زمان ، یک نام مستعار تقریبا رسمی برای فرانسوی ها ظاهر شد - "قورباغه ها".
فرانسه کشوری است که به غذاهای خود مشهور است. در طول قرن ها ، فرانسوی ها ظروف پای قورباغه را اختراع و کامل کردند. با این حال ، برخی می گویند که گوشت قورباغه بسیار مفید است ، سرشار از عناصر کمیاب و ویتامین ها است ، طعم آن مانند گوشت مرغ است ، در حالی که دیگران معتقدند که نابودی کنترل نشده جمعیت قورباغه ها می تواند منجر به شکست بیولوژیکی در طبیعت شود.
جوامع متعددی برای حمایت از حیوانات "خورندگان" پای قورباغه را محکوم می کنند که فقط حدود 120 گرم از کل توده گوشت قورباغه برای غذا استفاده می شود و بقیه دور ریخته می شود. با این وجود ، مد برای غذاهای گوشت قورباغه به مدت طولانی در سراسر جهان گسترش یافته است. این سنت به ویژه در کشورهای شرق آسیا کاملاً جا افتاده است.
