استفاده از تیغ مستقیم به معنی عجله نیست ، بنابراین پایه فن کوچک است. علاوه بر این ، برخلاف تیغ های معمولی ، تیغ های خطرناک نیاز به مراقبت ویژه و تراشکاری منظم دارند. تیغ کاملاً براق می تواند چندین ماه دوام بیاورد. برای خوب تراشیدن آن ، از یکی از ساینده های مخصوص استفاده کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک سنگ آب بگیرید و آن را سخاوتمندانه با آب مرطوب کنید. شروع به رانندگی تیغ بر روی آن ، نگه داشتن آن با انگشت شست و انگشت اشاره خود کنید. برای جلوگیری از حفظ زاویه صحیح تراشیدن دستی ، یک سنگ بزرگ پیدا کنید که تیغه می تواند روی آن کاملاً مناسب باشد و در حالت ایده آل با 5 سانتی متر حاشیه است. هنگام تراشیدن ، نه تنها تیغ ، بلکه شانه تیغ را نیز به سنگ فشار دهید. وقتی به لبه سنگ رسیدید ، تیغه را زیر و رو کنید و تیغ را در جهت مخالف شروع کنید. در هر جهت باید یک پاس دهید. مراقب باشید که تماس ریش تراش با ماده ساینده از بین نرود. برای بدست آوردن نوک تیغه مستقیم ، هنگام تیزکردن هر دو طرف تیغ باید فشار یکسان باشد.
گام 2
یک بلوک خرد کن پیدا کنید که کوچک باشد اما در هنگام تراشیدن تیغ ایمنی ، نتایج بسیار خوبی به شما می دهد. این ابزار تراشکاری سطح ساینده ظریف تری دارد و معمولاً برای فرم دهی تیغه استفاده می شود. می توانید یک میله الماس داخلی بخرید ، یا سنگهای سرامیکی قدیمی را در انجمن های آماتور و حراج های آنلاین جستجو کنید. همچنین توصیه می شود قبل از تراش دادن میله را در آب مرطوب کنید. اگر قادر به یافتن سنگ آب یا سنگ تراش نیستید ، از کاغذ سنباده استفاده کنید که به جایگزینی مکرر نیاز دارد.
مرحله 3
از روش "قدیمی" استفاده کنید - تراشیدن تیغ ، که از کمربند چرمی و خمیر ساینده استفاده می کند. کمربند می تواند یک کمربند مخصوص آرایشگری باشد یا یک پهن معمولی. خمیر ساینده زیادی وجود دارد: شما می توانید خمیر GOI داخلی یا گران قیمت وارداتی خریداری کنید. خمیر را به تیغه بمالید و آن را روی سطح صاف کمربند بکشید. هنگام تغییر جهت تراشیدن ، تیغ مستقیم را فقط از پشت تیغه برگردانید و با یک زاویه صاف به همان طرف تیز کنید.
