تا اواسط قرن 20 ، تیغ مستقیم محبوب ترین ابزاری بود که یک مرد می توانست با آن از شر موهای صورت خلاص شود. با ورود تیغ های ایمنی به بازار ، تیغ مستقیم جایگاه قبلی خود را از دست داده و امروزه واقعاً نادر است.
هنر تراشیدن تیغ ها دقیقاً مانند هنر استفاده از آن به تدریج به بخشی از تاریخ تبدیل می شود. امروزه ، فرد کاملاً وقت کافی برای تراشیدن با تیغ مستقیم را ندارد. این به مهارت های ویژه ای نیاز دارد ، این فرآیند کاملاً زمان بر است و تیغ به مراقبت دقیق احتیاج دارد. اکنون استفاده از آن به بسیاری از نخبگان تبدیل شده است. این بیشتر یک سرگرمی و یکی از عناصر سبک زندگی است - اندازه گیری شده و به سبک قدیمی.
قسمت تیغ تیغ دارای شیب های مقعر تیز است و به سمت لبه باز می شود تا با لیدها به باریک ترین تیغه همگرا شود. با این طراحی ، تیغه تا حد ممکن تیز است و در عین حال به شما امکان می دهد بدون آسیب رساندن به پوست ، موها را اصلاح کنید.
برای تراشیدن تیغ مستقیم سه روش وجود دارد: روی سنگها ، روی پوست و روی کمربند. هر یک از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند.
صاف شدن روی پوست
تراشیدن پوست ساده ترین و ارزان ترین روش است. فقط به چند اندازه دانه ، آب ، سطح سخت و شیشه نیاز دارد تا به ایجاد یک سطح تیغه کاملاً مسطح کمک کند.
برای تراشیدن این روش ، تیغ را روی شیشه قرار دهید ، ابتدا آن را با یک سنباده دانه درشت ، سپس با یک دانه متوسط خرد کنید و در انتهای آن سطح آن را با یک سنباده دانه ریز پرداخت کنید.
امروزه یافتن پوست دانه ریز لازم برای تراشیدن در فروشگاه ها کاملاً دشوار است. اندازه دانه آنها باید حداقل 2500 هزار باشد. بنابراین ، پس از تراشکاری با یک سنباده درشت ، تیغه باید روی کمربند به کمال برسد.
تراشکاری کمربند
از هر کمربند چرمی که روی آن خمیر GOI استفاده شود می توان برای تراشیدن تیغ مستقیم استفاده کرد. کمربندهای خاصی نیز وجود دارد که می توان آنها را در فروشگاه های تخصصی بدون مشکل خریداری کرد. ویرایش تیغ روی بند ساده است و به مهارت خاصی احتیاج ندارد.
با این حال ، به گفته کارشناسان ، تراشکاری روی کمربند بسیار کمتر از لباس پوشیدن روی سنگ است. هنگام تراشکاری بر روی کمربند ، تیغه کمتر تیز می شود و بر این اساس ، باید خیلی بیشتر تیز شود. بعد از هر ثانیه اصلاح به طور متوسط. روند تراش دادن کمربندها اساساً با تراشیدن پوست تفاوتی ندارد.
تراشیدن بر روی سنگها
تراشیدن بر روی سنگ مطمئن ترین و با دوام ترین روش است. اما این تکنیک سخت ترین و زمان بر است. برای استفاده از آن تمرین زیادی لازم است. تیزکن ها هشدار می دهند که آزمایش های اولیه احتمالاً ناموفق خواهد بود. برای یادگیری نحوه انجام کامل آن ، باید بیش از ده بار این روش را انجام دهید.
ابتدا لبه تیغ بر روی سنگ ناهموار شکل می گیرد. هندسه تیغه اصلاح می شود ، تا زمانی که سطح آن آینه ای شود ، تیز می شود. برش های حاصل با کندن ملایم تیغ برداشته می شوند. برای این کار باید تیغه را در تمام طول خود در امتداد لبه سنگ کشید. بعلاوه ، روشی مشابه باید با سنگهای اندازه دانه متوسط و کوچک تکرار شود.
لازم است بدانید که تراش دادن بر روی سنگها باعث ایجاد تیزترین ابزار برای تراشیدن راحت می شود و همچنین در وقت صرفه جویی مکرر روی تیغه صرفه جویی می کند.
