تز گزاره ای است که طبق نظریه فلسفه ، باید در مورد آن بحث کرد. یعنی - ارائه یک یا چند استدلال (گزاره) به صحبت کننده (مخالف) که پایان نامه را تأیید یا رد کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از قوانین اساسی استدلال پیروی کنید. تصمیم بگیرید که آیا استدلال های شما قضاوت را تأیید می کند یا آن را رد می کند. رساله را (به صورت داوری ، مفهوم ، مسئله ، فرضیه) به روشنی و واضح تنظیم کنید و در روند کار تغییری ایجاد نکنید. یا ، با درک اینکه پایان نامه باید اصلاح شود ، این موضوع را به شخص گفتگو اعلام کنید و به بحث در مورد نسخه قبلاً اصلاح شده ادامه دهید.
گام 2
نوع استدلال مناسب برای دفاع یا رد پایان نامه خود را انتخاب کنید. اگر به تجزیه و تحلیل خود قضاوت نیاز دارید ، به استفاده از استدلال مستقیم متوسل شوید. در این حالت ، به قضاوت های انتزاعی متوسل نشوید: همه استدلال ها باید دقیقاً به موضوع ارائه شوند و پایان نامه باید از آنها به صورت نتیجه گیری گرفته شود.
مرحله 3
هنگام بحث غیرمستقیم ، زنجیره ای از شواهد بسازید که نه صحت تز ، بلکه نادرستی آنتی تز را تأیید کند. استدلالها در این مورد باید تناقضات منطقی در ساختار قضاوت را نشان دهد که با تز مغایرت دارد. مجاز است شواهد نادرست آنتی تز را به پوچ کاهش دهد. نتیجه گیری نتیجه گیری خواهد شد: اگر تأییدهای صحت آنتی تز با یکدیگر مغایرت داشته باشند ، نتیجه گیری آنتی تز نادرست است. بنابراین ، قضاوت تز که با آن در تضاد است ، درست است.
مرحله 4
به یاد داشته باشید که در صورت بحث کردن یک پایان نامه ، اگر شما از منابع خارج از زمینه اصلی استفاده کنید یا نمی توانید آنها را مستند کنید ، مراجعه به منابع معتبر بی اساس تلقی می شود. توسل به نظر مقامات فقط به دلایل قابل قبول و نه مستقیم. در این حالت ، فقط از پیوندها یا نقل قول هایی از مقاماتی استفاده کنید که از نظر عینی ، متخصص شناخته شده ای در زمینه دانش که پایان نامه استدلال شده به آنها تعلق دارد ، باشند.
مرحله 5
با در نظر گرفتن زمینه های به اصطلاح ، یک سیستم از استدلال ها را بر اساس ارتباط ایجاد کنید. یعنی - آن استدلالهایی را که برای شخص متکلم (مخالف) روشن خواهد بود ، بیان کنید. در صورت امکان ، اطمینان از شواهد یا گفته هایی را با توجیه جداگانه برای حقیقت آنها انتخاب کنید.
