بدون استدلال ، هر یک از گفته های شما مخاطب را تحت تأثیر قرار نمی دهد و توسط او به خاطر نمی ماند. موقعیت منطقی امکان دستیابی به بهترین نتیجه را در هر زمینه از زندگی عمومی فراهم می کند. در انتخاب استدلال ها باید توجه ویژه ای داشت.
دستورالعمل ها
مرحله 1
استدلالی را انتخاب کنید که از خارج پشتیبان تهیه شده باشد. اصل استدلال این است که متکلم را به حقیقت این یا آن موضع متقاعد کنیم. بنابراین ، استدلال ها نباید ذهنی باشند. در صورت دریافت اطلاعات شخص ثالث در تأیید سخنان شما ، شخص گفتگو نظر شما را جدی تر می گیرد. چنین اطلاعاتی می تواند اظهارات کارشناسان و شخصیت های معتبر باشد.
گام 2
نه تنها به مزایای موقعیت بیان شده ، بلکه به منفی های آن نیز توجه کنید. هرچه مسئله را به صورت عینی تری درمان کنید ، راحت تر شنونده خود را متقاعد می کنید که حق با شماست. از هر طرف وضعیت را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، اگر آماری را به عنوان استدلال ارائه می دهید ، از آنها با حقایق پشتیبان بگیرید. بنابراین ، استدلال موثرتر خواهد شد.
مرحله 3
اطمینان حاصل کنید که تمام منابعی که به عنوان آرگومان استفاده می کنید مستند هستند. شما فقط باید به اسنادی مراجعه کنید که برای شنونده شما معتبر باشند. اگر منبع اطلاعات مستند نباشد ، اهمیت آن در چشم مخاطبان شما به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
مرحله 4
استدلالی را انتخاب کنید که توجه شنونده را به خود جلب کند. اقناع نباید فرآیندی یک طرفه باشد. میزان تأثیر آن بر اساس میزان علاقه شما به حریف تعیین می شود. اگر شنونده شروع به همراه کردن استدلال های شما با نظر کند ، به این معنی است که آنها به درستی انتخاب شده اند و بنابراین ، شانس موفقیت شما به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
مرحله 5
توجه شخص مقابل را به اطلاعات جدید معطوف کنید. حقایقی که مخاطب هنوز آنها را نشنیده است با توجه بیشتری نسبت به آنچه بر اساس اطلاعات قدیمی است درک می شود. با این حال ، از شواهد بی اساس خودداری کنید ، تمام کلمات شما باید توسط داده های تأیید شده پشتیبانی شود.
