32 دندان در هر دو فک بزرگسالان وجود دارد. دندان های عقل آخرین ردیف در هر ردیف است ، که دیرتر از بقیه رویش می یابند. به لطف این ویژگی ، آنها نام خود را گرفتند ، گرچه هیچ ارتباطی با هوش و خرد ندارند. در زبان دندانپزشکی ، آنها دندان های آسیای سوم نامیده می شوند.
از نظر ساختار ، دندانهای عقل تفاوتی با بقیه ندارند: آنها دارای ریشه ، گردن و تاج پوشیده از مینا هستند. اما آنها چندین ویژگی عجیب دارند. اول ، آنها هیچ اسلف لبنی ندارند. ثانیا ، آنها همیشه از بین نمی روند. به طور معمول ، آنها باید در یک فرد در سنین 17 تا 30 سالگی رشد کنند ، اما در واقعیت این اتفاق ممکن است خیلی دیرتر رخ دهد یا اصلاً رخ ندهد. هزاران سال پیش ، دندانهای عقل از نظر اجداد انسانها غذای سفت تری می خوردند و فک انبوهی داشتند ، جای مناسبی در دندان دندان فک انسان داشت که پس از آن کمی بزرگتر بود. مشکلی در رابطه با این دندانها وجود نداشت. اما بتدریج بشریت به سراغ غذای نرم رفت که نیازی به جویدن کاملا دقیق آن نبود. علاوه بر این ، مغز افزایش می یابد ، که بر ساختار جمجمه و دستگاه فک و صورت تأثیر می گذارد. دندان های آسیای سوم دیگر در عمل جویدن شرکت نکردند و ابتدایی شدند و به رشد در فک ادامه دادند ، جایی که در آنجا فضای کمتری برای آنها وجود داشت. بنابراین ، بسیاری از افراد با دندان درآوردن دندان عقل مشکل دارند. از آنجا که آنها دیر بزرگ می شوند ، در شرایط کمبود جا و غلبه بر یک مانع مکانیکی ، احساسات دردناکی ایجاد می کنند. علاوه بر این ، رشد آنها اغلب با عوارض مختلفی همراه است ، به عنوان مثال ، مولر سوم می تواند موقعیت نادرستی در فک داشته باشد و به صورت افقی یا با یک مایل قرار گیرد. دندانهای پایین ، هرچه رشد می کنند ، گاهی اوقات عصب ها را لمس می کنند یا همسایگان خود را از بین می برند ، به سمت گونه یا زبان رشد می کنند و باعث التهاب و درد می شوند. اخیراً موارد فقدان موادی از دندان عقل بیشتر شده است ، که این نظر در مورد ابتدایی بودن دندان های آسیای سوم را تأیید می کند. در حالی که در افراد دیگر ، این دندان ها بدون مشکل رشد می کنند و کاملاً عملکردی دارند. تاکنون دانشمندان نمی توانند بگویند که چرا طبیعت آنها را حفظ کرده است. دندانپزشکان همیشه این عقیده را ابراز می کنند: اگر یک دندان عقل مشکلی ایجاد کند ، توصیه می شود آن را بردارید ، اما وقتی هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد و آنها در فرآیند جویدن شرکت می کنند ، پس نیازی به تغییر نیست. بعلاوه ، اگر در اوایل ، با کوچکترین عارضه ، دندانهای آسیاب سوم بدون قید و شرط بیرون کشیده می شدند ، امروزه بسیاری از دندانپزشکان تمایل دارند فکر کنند که باید برای حفظ آنها تلاش شود ، زیرا آنها می توانند به عنوان یک حمایت خوب برای پروتز دندانهای دیگر باشند.