دایره ها ، مارپیچ ها و سایر اشکال هندسی که توسط گیاهان له شده تشکیل می شود ، هر از گاهی در مزارع سراسر جهان ظاهر می شوند. این پدیده مرموز چنان توجه مردم را به خود جلب کرد که حتی یک اصطلاح خاص ظاهر شد - غلات شناسی ، که به نمایندگی از الهه باروری روس سرس شکل گرفت.
نباید فکر کرد که محافل زراعی فقط در قرن 20 ظاهر شده اند. در یکی از تواریخ قرون وسطی حکاکی وجود دارد که شیطانی را نشان می دهد که گیاهان را در یک زمینه خم می کند و یک دایره را ترسیم می کند. انسان مدرن بندرت در مورد "ماشین سازی شیطان" فکر می کند و امروزه محافل بیشتر با فرود بشقاب پرنده ها و دیگر اقدامات بیگانگان در ارتباط هستند.
حلقه ها و سایر چهره ها در این زمینه ها معمولاً عظیم هستند ، فقط از طریق هواپیما می توانید آنها را به طور کامل مشاهده کنید. این ارقام نه تنها از نظر اندازه ، بلکه از نظر صحت نیز قابل توجه هستند و این نشان می دهد که آنها با دست ساخته شده اند.
در بعضی موارد ، معلوم می شود که دایره ها ساخته دست بشر هستند. به عنوان مثال ، نویسندگان "اپیدمی" محافل زراعی که در دهه 80 انگلیس را فرا گرفت. قرن بیستم ، D. Bauer و D. Chorley ، هنرمندان بیکار بودند. در سال 1992 ، دانشجویان مجارستانی به این ترتیب و در آغاز قرن 21 - روزنامه نگار انگلیسی M. Reidley سرگرم شدند. موارد مشابهی از تظاهرات کاملاً سنتی توانایی خلاقیت در روسیه شناخته شده نیست. با این حال ، افرادی که مایل به شرکت در این "شکل هنری" هستند لازم نیست که با قانون در تضاد باشند: از سال 1992 ، یک مسابقه برای ساختن چهره ها در زمینه ها به طور منظم در انگلستان برگزار می شود.
با این حال ، حلقه ها همیشه نتیجه فعالیت "هنرمندان ناشناخته" نیستند. توجه به ساختار فراکتال پیچیده ، الکتریکی شدن گیاهان و خاک ، گره های متورم و پاره شده گوش ، مانند اینکه در معرض تابش مایکروویو باشد ، جلب می شود.
قابل ذکر است که غالباً محافل زراعی در جاهایی اتفاق می افتد که رسوبات سنگ آهک یا گچ در زیر زمین وجود داشته باشد. عبور آب از بین چنین سنگی منجر به یونیزه شدن آن می شود ، به همین دلیل آب توانایی جذب گرداب پلاسما را پیدا می کند.
پلاسما - گاز یونیزه ، به طور مداوم در یونوسفر ایجاد می شود - لایه فوقانی جو زمین ، که توسط ذرات بنیادی باردار که با سرعت زیادی از خورشید پرواز می کنند و الکترون ها را از اتم ها "می گیرند" بمباران می شود.
دانشمندان زمانی متقاعد شده بودند که پلاسمای یونوسفر به دلیل میدان مغناطیسی نمی تواند به سطح زمین برسد. این با مشاهدات خلبانانی که بین ابرها و یونوسفر تخلیه دیدند ، رد شد. فاصله ابرها از یونوسفر بسیار بیشتر از زمین تا ابرها است.
یک گرداب پلاسما که از میدان مغناطیسی سیاره عبور می کند ، می تواند مارپیچ شود و یا ساختارهای سه بعدی پیچیده تری را بر اساس اصل فراکتال ها تشکیل دهد و تابش مایکروویو ایجاد کند. این است که گیاهان را در مزارع "پردازش" می کند و ردپایی به شکل دایره ها ، مارپیچ ها و ساختارهای فراکتال باقی می گذارد.
