پنج حلقه یک نماد بین المللی المپیک مدرن است که در ابتدای قرن بیستم اختراع شد. این یکی از ده ویژگی این مسابقه است که شامل آتش ، شاخه زیتون ، سرود ، مدال ، شعار و غیره است. حلقه های المپیک بر روی پرچم سفید رنگی که بر فراز ورزشگاه های بزرگ به اهتزاز درآمده است ، اغلب به طور خاص برای رویداد ورزشی مورد انتظار ساخته شده است.
تقریباً همزمان با احیای بازیهای المپیک در نسخه مدرن آنها ، که در اواخر قرن 19 و 20 سقوط کرد ، جنبش موسوم به المپیک ظاهر شد. بنیانگذار آن بارون پیر دو کوبرتن بود ، که همچنین نقشی محوری در ایجاد یک نقطه عطف جدید در تاریخ المپیک داشت. ایده اصلی این جنبش بیگانگی کامل ورزش های بین المللی از روابط سیاسی کشورهای شرکت کننده بود.
این ایده اتحاد ورزشکاران از همه کشورها و انصراف آنها از اوضاع سیاسی در کشورهای زادگاهشان بود که زمینه ساز ایجاد نماد بین المللی المپیک شد. طبق یک نسخه ، پنج حلقه از رنگ های مختلف بر روی یک پرچم سفید ، نشان دهنده پنج قاره است. رنگ سفید بنر به این معنی است که در زمان برگزاری المپیک هیچ درگیری سیاسی بین کشورها وجود ندارد. به عبارت دیگر ، صلح جهانی. در واقع ، این اصل اصلی بازی های باستانی بود که پیر دو کوبرتین سعی در انتقال آن به دوران مدرن داشت.
همچنین نسخه دیگری از رنگ حلقه ها وجود دارد. دی کوبرتن رنگ های بسیار محبوب را انتخاب کرد ، حداقل یکی از آنها لزوماً در پرچم ملی هر کشور وجود دارد. با این حال ، اکثر منابع نسخه اول را تأیید می کنند. به گفته وی ، رنگ آبی مربوط به اروپا ، زرد مربوط به آسیا ، سیاه و سفید به آفریقا ، قرمز با آمریکا و سبز با استرالیا مطابقت دارد. تقاطع حلقه ها در منشور المپیک منعکس شده است ، یعنی اساسنامه این بازی ها که طبق آن ورزشکارانی از سراسر جهان از هر رنگ پوست و مذهبی می توانند در این مسابقات شرکت کنند. تبعیض به هر دلیل مجاز نیست.
از نحوه برگزاری بازی های المپیک به راحتی می توان فهمید که اساسنامه بازی ها همیشه رعایت نمی شود. در مراسم افتتاحیه ، همیشه
نمادهای المپیک ظاهر می شوند ، که آن را در طول مسابقه همراهی می کنند. از جمله شعله مقدس المپیک ، که به نوبه خود ، نماد خورشید بر کشورهای جهان است. با این حال ، همه کشورها منشور را رعایت نمی کنند. آسیب پذیرترین در این شرایط کشور میزبان بازیهای المپیک است. به ویژه ، در سال 1980 ، ایالات متحده بازی های اتحاد جماهیر شوروی را کاملا نادیده گرفت. کانادا ، ترکیه ، کره جنوبی ، ژاپن ، آلمان و چین از این الگو پیروی کردند.
