اثربخشی هر سازمانی به چندین عامل مرتبط با یکدیگر بستگی دارد. نتایج فعالیتها تحت تأثیر صلاحیت مدیران ، تجهیزات ، استفاده از روشهای مدرن سازماندهی کار است. اما این شرایط بدون کار هماهنگ پرسنلی که به درستی انتخاب و آموزش دیده باشند تقریباً بی ربط هستند. این دقیقاً همان چیزی است که I. استالین هنگام ارائه شعار "کادرها درباره همه چیز تصمیم می گیرند!" در ذهن داشت.
چگونه عبارت "کادرها درباره همه چیز تصمیم گرفتند"
در ماه مه 1935 ، جوزف استالین ، رهبر اتحاد جماهیر شوروی ، سخنرانی قابل توجهی را در مورد فارغ التحصیلان آکادمی های نظامی ایراد کرد. وی با اشاره به شایستگی های رهبران کشور و بنگاه های اقتصادی جداگانه درباره موفقیت های جامعه شوروی در سال های اخیر صحبت کرد. و با این حال ، استالین خاطرنشان کرد ، لازم نیست همه دستاوردها را به خرد رهبران یا معرفی نوآوری های فنی نسبت دهیم.
با غلبه بر ویرانی ، مرحله احیای اقتصاد ملی را پشت سر گذاشت ، کشور وارد دوره جدیدی شد. اکنون ، همانطور که استالین تأکید کرد ، جامعه به کادرها ، یعنی کارگرانی نیاز دارد که بتوانند از پس فناوری برآیند و تولید ساده را به جلو ببرند. در اواسط دهه 1930 ، سرزمین شوروی دارای تعداد قابل توجهی کارخانه و گیاهان ، مزارع دولتی و مزارع جمعی بود ، اما افراد با تجربه در مدیریت مجموعه ها و فن آوری مدرن بسیار کمبود داشتند.
پیش از این ، مدیران در تمام سطوح به شعار "فناوری همه چیز است" اعتماد می کردند. این فرمول سازی س helpedال کمک کرد تا عقب ماندگی کشور در زمینه فناوری از بین برود و زمینه مادی قدرتمندی برای سوسیالیسم ایجاد شود. اما در شرایط تغییر یافته ، تجهیزات فنی به تنهایی دیگر برای دستیابی به موفقیت قاطع در آینده کافی نبود. به همین دلیل است که I. V. استالین شعار جدیدی را به توده مردم معرفی کرد و اعلام کرد: "کادرها درباره همه چیز تصمیم می گیرند!"
نقش سیاست پرسنل در دنیای مدرن
سخنان استالین برای روسیه مدرن نیز قابل توجه است. تحولات اقتصادی در کشور ، که دو دهه پیش رخ داد ، تقاضای بیشتری را برای پرسنل بنگاه ها و سازمان ها ایجاد می کند. این کشور هنوز به شدت به متخصصانی واجد شرایط نیاز دارد که بتوانند هسته اصلی صنعت ، علوم ، ارتش و ساختارهای دولتی را تشکیل دهند.
اساس کار با پرسنل در شرایط مدرن ایجاد سیستم مدیریت پتانسیل پرسنل است. فقط آن دسته از مدیرانی که پرسنل را با دقت انتخاب می کنند ، برای آموزش ، آموزش آنها اقدامات لازم را انجام می دهند ، فراموش نمی کنند که کار زیرمجموعه ها را تحریک کنند ، می توانند سود شرکتها را افزایش دهند و به یک اثر اجتماعی مفید برسند. در عین حال ، قوی ترین انگیزه اغلب پاداش مادی نیست ، بلکه تحریک اخلاقی است.
پرسنل مدرن افرادی با دانش گسترده ، مهارت های ارزشمند و تجربه کار هستند. این پتانسیل به تدریج به عامل اصلی تولید تبدیل می شود و نوآوری های فن آوری و روش های مد روز سازماندهی تولید را کنار می گذارد. هنگام برنامه ریزی فعالیت های طولانی مدت ، یک رهبر ذی صلاح توجه ویژه ای به کار با پرسنل ، ایجاد به اصطلاح پتانسیل طولانی مدت انسانی می کند.
