چشم انسان بهترین مکانیسم است ، کار هماهنگ قطعات آن برای زندگی انسان فوق العاده مهم است. بینایی یک سیستم پیچیده و کاملاً شناخته شده از تعامل بین چشم و مغز انسان نیست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چشم چیست چشم انسان یک سیستم نوری است. یک پرتوی نور ، که از قرنیه و مردمک چشم عبور می کند (دیافراگم طبیعی) ، توسط لنز کریستالی متمرکز می شود - یک لنز زنده و به پایین لیوان بینایی ، جایی که شبکیه واقع شده است ، برخورد می کند. شبکیه متشکل از میله هایی است که سلولهای حساس به نور هستند و بینای گرگ و میش انسان و مخروط هایی هستند که وظیفه درک رنگ را دارند.
گام 2
نقش بنفش بینایی رنگدانه بصری موجود در میله ها و مخروط ها بنفش بصری نام دارد. هنگامی که تصویر ، توسط لنز متمرکز می شود ، به شبکیه برخورد می کند ، یک فرآیند فتوشیمیایی رخ می دهد ، که باعث محو شدن رنگدانه بینایی می شود. به همین دلیل است که می بینیم. همزمان با محو شدن ، روند ایجاد بنفش بصری رخ می دهد. نقض این روند منجر به نابینایی می شود.
مرحله 3
اتصال شبکیه چشم و مغز نحوه عملکرد چشم انسان اغلب با نحوه کار دوربین مقایسه می شود. تصویری که از شبکیه به دست می آید از کیفیت کمی ضعیف تری نسبت به فیلم دوربین حرفه ای برخوردار است اما ما متوجه آن نمی شویم. دلیل آن این است که بینایی انسان تعامل سیستم نوری (چشم) و مغز است. مغز و شبکیه خود تصویر حاصل را اصلاح می کنند و آن را بی نقص می کنند.
مرحله 4
بینایی رنگ روند درک رنگ توسط چشم انسان هنوز به درستی درک نشده است. فقط در اواسط دهه 60 قرن بیستم ، دانشمندان موفق به اثبات نظریه دید رنگی سه جز component شدند. مشخص شد که مخروط ها با توجه به حساسیت طیفی به حساس به قرمز ، آبی و سبز تقسیم می شوند. هر گروه مخروطی رنگدانه بصری خاص خود را دارد.
مرحله 5
دید روزانه و شبانه در مرکز شبکیه بیشتر مخروط وجود دارد ، بقیه آن توسط میله ها اشغال می شود. این میله ها به دلیل حساسیت به نور ، مسئول دید بی رنگ انسان هستند. ثابت شده است که شبکیه چشم حیوانات شبانه (جغدها ، خفاش ها) عملا فقط میله ها را شامل می شود. بنابراین ، آنها در شب خوب و در روز ضعیف می بینند. دنیا برای آنها سیاه و سفید است.
