کشتی های باستانی که وسعت دریاهای باستان را با موفقیت شخم زدند بر اساس فناوری هایی ساخته شدند که از نظر هیدرودینامیک بسیار موفق ظاهر شدند و هنوز هم در ساخت کشتی استفاده می شوند. کارشناسان تاریخ فناوری دریافته اند که راه حل های فنی و تکنیک های مهندسی کشتی سازان باستان قابل احترام و تحسین هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
محققان ذره ذره اطلاعاتی را درباره تکنیک های مورد استفاده کشتی سازان باستان جمع آوری کردند. این فناوری ها طی قرن ها تکامل یافته و بهبود یافته اند و به یک هنر خاص تبدیل شده اند. این تجربه توسط نسل های استاد جمع شده و به پیروان منتقل شده است. بدین ترتیب اصول اصلی ناوبری استخراج شد و پایه های هیدرودینامیک کشتی ها ریخته شد.
گام 2
فناوری سنتی ساخت کشتی که در دوران باستان استفاده می شده است ، برای هر مدل ساز کشتی مدرن آشناست. اولین مرحله در ساخت یک کشتی عتیقه ، ساخت یک قاب یا اسکلت بود که شامل یک پیچ ، ستون ، استرینگرها و قاب ها بود. چنین سازه ای سخت پس از آن با تخته پوشانده شد و به بدنه خطوط مشخصی داد. این روش ساخت کشتی بسیار طبیعی است و در ویژگی های اصلی آن تا به امروز حفظ شده است.
مرحله 3
اما کشتی سازان حیله گر دوران باستان فراتر رفتند. یافته های باستان شناسی مدرن نشان می دهد که صنعتگران باستانی اغلب ترتیب انجام عملیات های تکنولوژیکی را تغییر می دهند. گاهی اوقات ، ابتدا پوست را با کشیدن لایه به لایه روی قالبهای از قبل آماده شده مربوط به قابهای بعدی ، می ساختند. سپس این دنده ها به ترتیب در دو یا سه ردیف به بدن وارد شدند. این فن آوری امکان ساخت سریع ساخت کشتی ها را فراهم کرد.
مرحله 4
تولید جریان کشتی ها نیاز به یک سازمان مناسب داشت. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در مکان هایی که کشتی ها ساخته شده اند آشیانه های خاصی وجود داشته است که جاهای خالی و قطعات کامل شده کشتی ها در آن ذخیره شده است. در آنجا ، در صورت لزوم ، مونتاژ کامل کل ساختار انجام شد.
مرحله 5
در منابع ، نشانه هایی وجود دارد که کشتی هایی که اغلب در چنین کارخانه های کشتی سازی جمع می شوند ، از مسافت های طولانی جدا شده و حمل می شوند ، در آنجا دوباره جمع و راه اندازی می شوند. چنین سازمانی از فرآیند تولید امکان راه اندازی سریع و کمترین هزینه نیروی انسانی و منابع را برای بهره برداری از ناوگان نظامی فراهم کرده است.
