اطلاعاتی در مورد سطح زمین و اجسامی که بر روی آن قرار دارند می توانید با استفاده از نقشه های توپوگرافی و نمودارهای مقیاس های مختلف بدست آورید. آنها بر اساس اندازه گیری های ژئودزیکی با دقت بالا ایجاد شده اند و حاوی اطلاعات عینی و به روز در مورد خطوط ، مناطق و نقش برجسته مناطق سطح زمین هستند.
با توسعه ژئودزی فضایی ، هنگام استفاده از تصاویر ماهواره ای فضایی امکان اندازه گیری نقاط روی سطح زمین و تعیین هر سه مختصات هر یک از آنها فراهم شد ، عملا هیچ "لکه خالی" در سطح زمین باقی نمی ماند. حتی برای مناطقی از کره خاکی که پای هیچ مردی پا نگذاشته است ، تهیه نقشه های دقیق امکان پذیر بود.
با توجه به داده های اندازه گیری های ژئودزیکی ، ایجاد یک مدل زمینی سه بعدی امکان پذیر شد ، درصورتی که این تصویر نه به صورت یک تصویر مسطح ، بلکه به عنوان یک کپی واقعی از سطح زمین ، فقط به صورت کاهش یافته به تصویر کشیده شود. چنین مدلی به شما امکان می دهد مطمئن ترین ایده را در مورد ماهیت زمین بدست آورید و نقشه های برجسته ویژه ای ایجاد کنید ، که بر روی آنها ، با استفاده از تکنیک معروف به "شستشو" ، می توان تمام ویژگی های مشخصه سطح را انتقال داد.
Hillshade به معنی استفاده از مقیاس رنگی است که یک رنگ خاص با ارتفاع خاصی از برجستگی مطابقت داشته باشد. برای نقشه های دست انداز ، به طوری که شکل ظاهری آنها تا جایی که ممکن است به تصویر طبیعی نزدیک باشد ، سطوح با ارتفاع کم در تن های مختلف سبز و سطوح کوهستانی در تن قهوه ای رنگ آمیزی می شوند. در طرح های توپوگرافی در مقیاس بزرگ ، نقش برجسته با استفاده از خطوط کانتور نمایش داده می شود.
نقشه های دست انداز نه تنها به عنوان یک نمای کلی مورد استفاده قرار می گیرند ، بلکه از اهمیت عملی بالایی نیز برخوردار هستند. بدون چنین نقشه هایی ، نه تنها ساخت و طراحی اشیا large بزرگ ، گسترده مانند بزرگراه ها ، بلکه حتی ساخت یک ساختمان کوچک نیز غیرممکن است.
معماران و طراحان فقط با داشتن اطلاعاتی در مورد نقش برجسته قطعه زمین ، می توانند شی object در دست ساخت را روی زمین "بکارند" ، امکان اصلاح برجستگی را تعیین کرده و مقدار کار برای خاکبرداری یا پر کردن خاک را محاسبه کنند. در نقشه دست انداز ، می توانید نحوه جاری شدن سیل و آب باران بر روی سطح را تعیین کنید و یک سیستم زهکشی را طراحی کنید.
نقشه های برجسته در مقیاس بزرگ ، با مقیاس 1: 500 یا 1: 1000 ، مبنایی برای تصمیم گیری است که بهترین مکان برای قرار دادن ساختمان در یک قطعه زمین ، گیاهان و مکانهای کاشت در خاک آن بهتر است. این ماده مورد نیاز برای یک طراح منظر است.