ساکنان بیش از هفت ده کشور کره زمین ، سالی دو بار ، به صورت سازمان یافته ، عقربه های ساعت خود را یک ساعت چرخانده و بسیاری از ابزارهای الکترونیکی و رایانه ها بدون دخالت انسان این کار را انجام می دهند. این به هیچ وجه ناشی از تمایل عموهای بزرگسال ، خاله ها و ذهن رایانه به بازی در زمان نیست ، بلکه به دلیل نگرانی برای حفظ منابع طبیعی کره زمین و صرفه جویی در بودجه خانواده ما است.
بیش از 500 سال پیش ، به پیشنهاد قطبی به نام کوپرنیک ، اولین انقلاب علمی آغاز شد ، که طی آن دانشمندان انقلابی دریافتند که خداوند حرکت نورانیان را مستقیماً کنترل نمی کند ، اما به قوانین این کشور اعتماد دارد. فیزیک. قوانین فیزیکی تمایل ندارند که چرخش زمین به دور خورشید را به روشی که برای افراد مناسب است ، سازمان دهند ، بنابراین ، سیاره ما در مدار خود حرکت می کند ، همانطور که اتفاق می افتد ، waddling ، کمی چرخش (حدود 23 درجه) در جهت از ستاره ، سپس یکی از تاج آن ، سپس دیگری. به همین دلیل ، مدت زمان روشنایی و تاریکی در روزها در طول سال (یک دور خورشید) تغییر می کند ، و باعث ایجاد مشکلاتی می شود.
البته ، مردم این ناراحتی ها را برای خود سازماندهی می کردند ، ابتدای روز کاری را به ساعت گره می زدند - به عنوان مثال ، اگر شیفت کاری در یک کارخانه از 8 صبح شروع شود ، کارگران ساعت 7 از خواب بیدار می شوند ، صرف نظر از اینکه در این حالت سبک باشد زمان (در تابستان) یا تاریک (در زمستان).) در همان زمان ، در زمستان ، هر کسی که روز کاری خود را زود شروع کند ، برق اضافی را برای روشنایی در خانه ، حمل و نقل ، در شرکت خرج می کند. وقتی اقتصاددانان محاسبه کردند که در زمستان چه مقدار برق برای روشنایی صرف می شود ، بسیاری از دولت ها نگران این بودند که با استفاده از گرگ و میش پس انداز کنند. برای انجام این کار ، فقط باید شروع روز کاری در زمستان را به مدت یک ساعت به تعویق بیندازید و دوباره به تابستان برگردانید. بنابراین ، به دستور دولت خود ، ساکنان بسیاری از ایالت ها سالی دو بار به صورت سازمان یافته عقربه های ساعت را حرکت می دهند - یک ساعت به پاییز و یک ساعت جلوتر بهار.
با این حال ، این روش صرفه جویی در انرژی یک اثر جانبی مخرب دارد. در طی شش ماه ، بدن انسان موفق می شود به چرخه روزمره زندگی عادت کند ، یک ساعت تغییر کند و هر شیفت پی در پی او را دچار یک شوک می کند ، شدت عواقب آن به توانایی های فردی برای سازگاری سریع بستگی دارد. بنابراین ، در کشورهای مختلف ، ترجمه اجباری تیرها بسته به شرایط اقتصادی و نیاز دولت به مراقبت از سلامت شهروندان از دیدگاه اوضاع سیاسی فعلی این ایالت ، انجام می شود یا لغو می شود. به عنوان مثال ، در آلمان ، "زمان زمستان" در بحران ناشی از جنگ جهانی اول معرفی شد و پس از پایان آن با شروع جنگ جهانی دوم ، لغو و دوباره معرفی شد. با پایان جنگ ، تیراندازان دوباره تنها ماندند و با شروع بحران نفت پس اندازهایی را به یاد آوردند. و غیره.
