ارنستو چه گوارا انقلابی معروف آمریکای لاتین است. وی تلاش کرد تا جامعه ای عادلانه و مبتنی بر حقوق برابر شهروندان و نبود نابرابری در مالکیت بنا کند. یكی از ایده های اصلی وی این ادعا بود كه قدرت در این ایالت باید به مردم تعلق داشته باشد.
ارنستو رافائل گوارا لینچ د لا سرنا در 14 ژوئن 1928 در روزاریو آرژانتین متولد شد.
پدر او ارنست گوارا لینچ ، معمار ایرلندی الاصل بود. و مادر او Donna Celia de la Serna la Llosa ، از یک خانواده اشرافی اسپانیایی است. ارنستو چهار خواهر و برادر داشت: سلیا ، روبرتو ، آنا ماریا و خوان مارتین.
در سنین پایین ، تته ، همانطور که ارنستو در میان خانواده اش با مهربانی صدا می زد ، مبتلا به آسم شد. به همین دلیل ، او بخشی از وقت را خانه دار شد. در سن 13 سالگی وارد کالج شد و پس از آن برای تحصیل در دانشگاه بوینس آیرس در دانشکده پزشکی رفت.
در طول جنگ جهانی دوم ، ارنستو مانند پدر و مادرش با رژیم آلمان مخالفت کرد. در تظاهرات شرکت کرد و در یک سازمان مبارز علیه استبداد بود. وی پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه ، به طور گسترده به آمریکای لاتین سفر کرد و مشکلات درمان جذام را مطالعه کرد.
به لطف تأثیر والدینش ، ارنستو تحصیلات متنوعی داشت. او بسیار می خواند ، شعر را دوست داشت و حتی خودش شعر می گفت. او فوتبال ، راگبی بازی می کرد ، به ورزش سوارکاری و گلف می پرداخت ، دوچرخه سواری را دوست داشت.
در سال 1953 ، گوارا عازم گواتمالا شد. از همان لحظه ، مشارکت فعال وی در زندگی سیاسی این کشور آغاز شد. به دلیل عقاید کمونیستی وی ، یک سال بعد مجبور به فرار به مکزیک شد. در آنجا ارنستو با انقلابیون کوبا ملاقات کرد. آنها تحت رهبری فیدل کاسترو تلاش کردند تا دیکتاتوری باتیستا را در کوبا براندازند.
ارنستو چه گوارا اطمینان داشت که موفقیت انقلاب کوبا بر نظم جهانی تأثیر می گذارد و به تحقق انقلاب قاره کمک می کند. در تابستان سال 1958 ، انقلابیون در کشور خود پیروز شدند. چه گوارا بالاترین درجه نظامی - فرماندهی ، تابعیت کوبا و دفتر دولتی را دریافت کرد.
از اوایل دهه 1960 ، تصویر در کوبا تغییر کرده است: تعداد مقامات افزایش یافت ، رشوه دوباره ظاهر شد و روند طبقه بندی اجتماعی و دارایی آغاز شد. ارنستو این مشکل را در تأثیر منفی دنیای پیرامون بر کوبا دید و تصمیم گرفت که زمان شروع انقلاب آمریکای لاتین فرا رسیده است.
وی هنگام تلاش برای شروع انقلابی در بولیوی ، توسط مقامات نظامی به اسارت درآمد. در 9 اکتبر 1967 ، ارنستو چه گوارا به دستور دولت این کشور مورد اصابت گلوله قرار گرفت. مدت هاست که محل دفن وی مشخص نبود. تنها در سال 1997 بود که کشف شد و بقایای او به همراه بقایای شش نفر از همرزمانش نبش قبر شد و به کوبا فرستاده شد.
