همه اطلاعات نباید برای مشاهده عمومی در دسترس باشد. یکی از راه های محافظت از اطلاعات ، رمزگذاری است ، یعنی تدوین الگوریتمی خاص که به شما امکان می دهد اطلاعات را به شکلی که فقط برخی از افراد می توانند رمزگشایی کنید ، انجام دهید.
بدوی ترین رمز استفاده از کلمات یا حروف کمکی است. در دوران کودکی ، بسیاری سعی کردند با یک زبان داستانی صحبت کنند ، به عنوان مثال هجای "ma" را بعد از هر واکه اضافه می کنند. این روش فقط در حین مکالمه جواب می دهد ، بعید است دیگران بتوانند شما را درک کنند. بعید است که اطلاعات نوشتاری را بتوان از این طریق رمزگذاری کرد ، زیرا چنین الگوریتمی به راحتی محاسبه می شود.
رمز دیگر کودکان ، حذف هر حرف از یک کلمه است. غالباً همه حروف صدادار یا هر حرف دیگر حذف می شوند. بنابراین ، به عنوان مثال ، از جمله "Come to visit" می توانید "prhd in gst" را بدست آورید. رمزگشایی بدون سرنخ اضافی دشوار نیست.
رمزهای متقارن
به روشی دیگر ، آنها را رمزنگاری متقارن می نامند. ویژگی این روش رمزگذاری این است که برای رمزگذاری و رمزگشایی از همان کلید استفاده می شود. الگوریتم باید از قبل توسط طرفین توافق شود.
یکی از متداول ترین روش های چنین رمزگذاری نوشتن متن به صورت عمودی است نه افقی. جدولی با ارتفاع ثابت و طول متغیر تنظیم شده است. اطلاعات مورد نیاز به صورت عمودی ثبت می شود. متن به محض رسیدن به اندازه مشخص ، به ستون بعدی می رسد. سپس جدول برداشته می شود ، و رمز رمز دریافت شده برای طرف دوم ارسال می شود. برای ساخت رمزگشایی ، کافی است ارتفاع میز را بدانید.
اگر اطلاعات بسیار ارزشمندی هستند و باید با دقت بیشتری رمزگذاری شوند ، می توان از جایگشت مضاعف استفاده کرد. یعنی روش قبلی با تغییر در ارتفاع جدول دوباره تکرار می شود. علاوه بر این ، در جدول دوم ، شما می توانید از ستون ها استفاده نکنید ، بلکه از سطرها استفاده می کنید ، این فقط رمزگشایی را پیچیده می کند. برخی از سوابق را به صورت زیگزاگ ، مورب یا مارپیچ رمزگذاری می کنند.
رمزهای نامتقارن رمزها نامیده می شوند ، کلید آنها از قبل مشخص است. در درجه اول در اینترنت استفاده می شود. به عنوان مثال ، امضاهای دیجیتالی با کمک سیستم های رمزنگاری نامتقارن عمل می کنند.
جایگزینی حروف
مزیت این روش رمزگذاری نسبت به روش قبلی این است که تقریباً تشخیص آن به تنهایی غیرممکن است. حداقل زمان زیادی طول خواهد کشید.
ساده ترین راه این است که یک حرف با حرف دیگر مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال ، A = B ، D = D و غیره. ابتدا متن را خودشان می نویسند و سپس حروف را یکی یکی جایگزین می کنند. مزیت این روش این است که شما می توانید یک بار جدول تعویض های لازم را یاد بگیرید ، و سپس به طور مداوم از آن استفاده کنید. بهترین شرط شما این است که فقط الفبا را به نصف تقسیم کنید ، حروف را کنار هم قرار دهید و آنها را از این طریق مطابقت دهید.
