نخود فرنگی گیاهانی بی تکلف است. نحوه رشد یک گیاه از یک دانه را می توان در هر زمان از سال در خانه مشاهده کرد. فناوری جوانه زدن نخود فرنگی به خصوص پیچیده نیست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چندین دانه در میوه های نخود (لوبیا) رسیده می شوند که تعداد آنها هر بار متفاوت است. نخود فرنگی گیاهی دو لپه است و از نظر دو لپه بودن در جنین بذر آن متفاوت است. دانه های نخود رسیده فاقد آندوسپرم هستند ؛ تمام مواد مغذی موجود در لپه ها است. جوانه زنی و رشد بذرهای زنده با تورم ، افزایش حجم شروع می شود. مقدار آب جذب شده توسط گیاهان بسیار متفاوت است: حبوبات می توانند بیش از 100٪ آب ، گیاهان روغن فقط 35-40٪ و غلات 50-70٪ جذب کنند. حجم حبوبات هنگام ورم به طرز چشمگیری افزایش می یابد. یک تجربه مشخص وقتی است که نخود فرنگی را در بطری می گذارند ، با آب می ریزند و با چوب پنبه محکم می بندند. در عرض چند ساعت ممکن است بطری تحت فشار دانه ها ترکیده باشد.
گام 2
دانه های مرده نیز دچار تورم می شوند ، اما متعاقباً جوانه نمی زنند ، بلکه می پوسند. اولین شرایط لازم برای جوانه زنی وجود آب یا رطوبت در خاک است. تحت تأثیر رطوبت بر روی دانه های زنده ، واکنش های شیمیایی پیچیده ای ایجاد شده و آنزیم ها شروع به کار می کنند ، در نتیجه آن تورگ سلولی ایجاد می شود.
مرحله 3
شرط دوم برای شروع جوانه زدن بذر ، درجه حرارت مناسب است. برای هر گیاه حداقل ، حداکثر و بهینه دما برای جوانه زنی بذر وجود دارد. نخود و بیشتر حبوبات در 1 تا 5 درجه بالای صفر جوانه می زنند. از همه بهتر ، دانه در دمای 20 تا 30 درجه رشد می کند و از 37 شروع می شود ، درجه حرارت برای آنها کشنده است. سومین پیش نیاز وجود اکسیژن در هوا است. در صورت عدم اکسیژن ، بذرها جوانه نخواهند زد و هرچه محتوای آن کمتر باشد ، رشد آنها بدتر خواهد بود.
مرحله 4
بذرها معمولاً در تاریکی جوانه می زنند اما گیاهانی نیز وجود دارند که بذر آنها برای جوانه زدن به نور احتیاج دارد. برای دانه های سخت با پوستی متراکم ، برای جوانه زنی موفقیت آمیز ، باید به پوست آسیب برسانید ، به عنوان مثال ، آنها را با شن و ماسه خرد کنید. این آسیب مکانیکی را زخم شدن می نامند. گیاهان خط میانی برای جوانه زنی موفقیت آمیز نیاز به قرار گرفتن در معرض سرما دارند. مواد شیمیایی تقویت کننده جوانه زنی نیز محبوب هستند. بعد از ورم نخود ، پوسته دانه می شکند و ریشه جنین خارج می شود. بعدی hypocotyl ، زانوی hypocotyl است که لپه ها را حمل می کند. لپه های کوچک به سطح خاک منتقل می شوند ، در حالی که بزرگها در آن باقی می مانند. بین دو لپه ، تقسیم آنها ، جوانه ای با یک پایه ساقه و برگ شروع به رشد می کند.
