مهمترین رویداد برای شکل گیری یک فرد توانایی ایجاد آتش بود. این آغاز مسیر تمدن بود. چندین نظریه در مورد چگونگی یادگیری نحوه ساختن انسان توسط انسان وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به احتمال زیاد ، مردم باستان در هنگام برخورد رعد و برق به درخت ، از وجود آتش آگاه شده اند. یک روز ، شجاع ترین قبیله به گیاه سوزان نزدیک شد و شاخه ای را به خانه آورد. مردم به راحتی سالها از این شعله استفاده می کردند ، شاخه هایی به درون آن می ریختند و آن را از زیر باران پنهان می کردند.
گام 2
شخص می تواند متوجه شود که وقتی سنگی به سنگ دیگر برخورد می کند ، جرقه هایی به وجود می آید. این می تواند کسی را تحریک کند که عمداً جرقه ایجاد کند ، که از آن شعله شعله ور می شود.
مرحله 3
توانایی ایجاد آتش سوزی می تواند به طور غیر منتظره به سراغ مردم بیاید. شخصی به طور تصادفی با سنگی به سنگ دیگری که با گوگرد پوشانده شده برخورد کرد. آتش گرفت و مرد از کمال تعجب یک چیز سوزان را در چمن های خشک انداخت که بلافاصله شعله ور شد. روش مشابهی برای ساخت آتش هنوز توسط سرخپوستان در آلاسکا انجام می شود. اگر با یک تکه خاک رس بامبو بزنید ، شعله می تواند شعله ور شود. این روش امروزه نیز در هند و چین مورد استفاده قرار می گیرد.
مرحله 4
اسکیموها می توانند با زدن تکه ای از کوارتز معمولی به پیریت یا آهن ، آتش زدن را یاد بگیرند. هر دو این سنگها و فلزات در محل زندگی این مردمان گسترده است. با مالیدن دو چوب به هم می توانید شعله بگیرید. این روش توسط سرخپوستان در آمریکای شمالی انجام می شود. دو قطعه سنگ چخماق دارای خواص یکسانی هستند.
مرحله 5
یک قطعه کریستال سنگ می تواند به عنوان "شیشه سوزان" در دست یک انسان باستانی بی احتیاط عمل کند. این سنگ شفاف می تواند اشعه های خورشید را در یک نقطه جمع کند و گرمای آنها می تواند جسمی را که در آن اشعه قرار دارد ، بسوزاند. این روش تولید آتش در روم باستان و یونان باستان مورد استفاده قرار گرفت.
مرحله 6
بسیاری از قبایل یک آتش را آتش زدند و اجازه ندادند آن خاموش شود ، زیرا همه روش های ساخت آتش کاملاً پیچیده بود و ممکن است مدتها طول بکشد تا شعله شعله ور شود. بسیار ساده تر است که یک بار آتش روشن کنید و آن را زیر نظر داشته باشید. معمولاً چنین "شعله ابدی" در معابد برافروخته می شد و کاهنان راز مخفی نگه داشتن شعله را از افراد دیگر حفظ می کردند.
