آسفالت بخشی جدایی ناپذیر از شهرهای مدرن و مناطق روستایی است. به طور معمول ، آسفالت خوب کار شده با توجه به شرایط عملیاتی مطلوب تا 10 سال طول می کشد.
کار مقدماتی
مرحله اول علامت گذاری منطقه است: متخصصان تعیین می کنند که کجا آسفالت می گذارند ، کجا می توانند حاشیه بگذارند و کجا آب باران را جمع می کنند و تخلیه می کنند. آنها همچنین ترکیب روسازی آسفالت بتن ، ضخامت پایه سنگ خرد شده را تعیین می کنند. ضخامت 10-15 سانتی متر در منطقه ای که عمدتا عابران پیاده حرکت می کنند و حمل و نقل مسافر اغلب عبور نمی کند کافی است. اگر یک قلمرو صنعتی ، یک پمپ بنزین ، بخشی از جاده در حال توسعه باشد ، به عنوان مثال ترافیک منظم ، از جمله کامیون ، انتظار می رود ، سپس یک پایه سنگ خرد شده 25-35 سانتی متر و دو یا سه لایه آسفالت مورد نیاز است.
سنگ خرد شده با کسری مناسب انتخاب می شود. کسر به اندازه یک سنگ / دانه منفرد است که حداکثر مجاز در هر مورد است. اگر ضخامت مورد نظر پایه سنگ خرد شده 10-15 سانتی متر باشد ، سپس از سنگ خرد شده از کسر 20-40 سانتی متر استفاده می شود ، اگر پایه باید گسترده تر و قابل اطمینان تر باشد ، در دو یا سه لایه قرار می گیرد. هنگام تخمگذار لایه زیرین پایه ، سنگ خرد شده باید کسری از 70-40 سانتی متر داشته باشد ، این لایه در شرایط بالا آمدن آب زیرزمینی مسئول تخلیه آب است. لایه دوم توزیع یکنواختی از بار را در پایه ایجاد می کند ، زیرا آنها سنگ خرد شده 20-40 سانتی متر را می گیرند.برای لایه سوم از سنگ خرد شده با قطعه 5-20 سانتی متر استفاده می شود. هر لایه در 5-6 عبور با غلتک متراکم می شود. شیب در قلمرو (5-10 میلی متر در هر 1 متر) در جهتی تنظیم می شود که نصب مجموعه آب باران برنامه ریزی شده است.
نصب حاشیه ، زهکشی آب باران ، نصب دریچه ، ساخت و تعمیر چاه های زهکشی و فاضلاب قبل از آسفالت گذاری انجام می شود.
آسفالت ریزی
قرار دادن آسفالت در صورت عدم بارندگی و در دمای هوا حداقل 10 درجه سانتیگراد انجام می شود تا مخلوط سرد نشود. اگر به دلایلی تخمگذار در زمستان انجام شود ، ابتدا باید "آهن" را از طریق قلمرو عبور داد - ماشین مخصوصی که پایه را خشک و گرم می کند.
کامیون های کمپرسی مخلوط آماده بتن آسفالت را به محل تحویل می دهند. سنگفرش های آسفالت آن را در سطح منطقه پخش می کنند ، در حالی که غلتک ها ، چکش ها و صفحات لرزشی آن را فشرده می کنند.
آسفالت باید طوری ریخته شود که با سطح اطراف هم سطح باشد. ضخامت آن به شرایط عملیاتی برنامه ریزی شده بستگی دارد. به عنوان مثال ، در سرزمین های مجاور ساختمان های بلندمرتبه مسکونی ، یک لایه آسفالت حدود 4-5 سانتی متر مناسب است. اگر برای بهره برداری گسترده از قلمرو برنامه ریزی شده باشد ، حرکت کامیون ها و غیره ، آسفالت باید در دو لایه قرار گیرد - از بتن آسفالت دانه درشت و دانه ریز ، هر لایه 5/4 سانتی متر. برای بهترین مقاومت در برابر پوشش ، می توان لایه سوم را اعمال کرد.
برای اطمینان از چسبندگی لایه پایین آسفالت با لایه های فوقانی ، قدیمی و جدید ، از یک چسب استفاده می شود - قیر. قبل از اینکه لایه جدید گذاشته شود ، روی لایه آسفالت گذاشته شده ریخته می شود.
روسازی با ماشین آلات ویژه - غلتک جاده و صفحه لرزش. غلتکهایی با وزن 6-10 تن یا بیشتر برای فشرده سازی روسازی پایه و آسفالت بتن ، که برای بارهای سنگین طراحی شده است ، استفاده می شود. غلتک هایی با وزن 2-4 تن برای تراکم آسفالت ، که برای بارهای متوسط طراحی شده اند ، استفاده می شود. در مکان های صعب العبور از صفحات ارتعاشی و چکش های ارتعاشی استفاده می شود. برای بهتر شدن تراکم ، پایه با استفاده از دستگاه های آبیاری مرطوب می شود.
