در بسیاری از کشورهای اروپا و آسیا ، دوچرخه به طور جدی به عنوان یک نوع جایگزین حمل و نقل شهری در نظر گرفته می شود. این سازگار با محیط زیست است ، برای سلامتی مسافران مفید است و می تواند بار بزرگراه ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
برای مسکو ، توسعه دوچرخه سواری به ویژه به دلیل ترافیک متعدد که زندگی در پایتخت را به طور جدی پیچیده است ، بسیار مهم است. مقامات شهری طرحی را برای توسعه زیرساخت ها تا سال 2016 تصویب کرده اند که شامل ساخت یک شبکه توسعه یافته از مسیرهای دوچرخه سواری است که مناطق شهر را به هم متصل می کند. این شبکه شامل حدود 100 جاده ، چند هزار پارک دوچرخه و نقاط اجاره خواهد بود. علاوه بر این ، وقتی دوچرخه اجاره ای را می توان در هر پارکینگ بازگرداند ، تجربه شهرهای اروپایی به عنوان یک مدل در نظر گرفته شده است.
تا روز شهر ، شهرداری قول داده است 2 مسیر دوچرخه سواری به طول حدود 25 کیلومتر افتتاح کند. یکی از این مسیرها مناطق تفریحی را به هم متصل می کند: پارک هنر ، پارک گورکی ، باغ گیاه شناسی ، پارک پیروزی و پارک در فیلی. مسیر دوچرخه دوم دو ساختمان دانشگاه دوستی مردم را در امتداد خیابان Miklukho-Maklaya بهم متصل می کند.
از آنجا که اصلی ترین استفاده کنندگان از دوچرخه سواری کودکان و جوانان هستند ، در درجه اول برنامه ریزی برای ساخت مسیرها و تجهیز پارکینگ دوچرخه در مجاورت موسسات آموزشی است. سپس جاده های دسترسی و پارکینگ ها در نزدیکی ایستگاه های مترو ، مغازه ها ، سینما ، استادیوم ها ، سازمان های دولتی مجهز می شوند. برای تخلیه حمل و نقل زمینی ، مدل زیر از حرکت مسکویت ها پیشنهاد شده است: یک دوچرخه سوار تا ایستگاه مترو رانندگی می کند ، دوچرخه خود را در پارکینگ پارک می کند و در قطار برقی ادامه می دهد.
برنامه هایی برای ایجاد زیرساخت کامل دوچرخه سواری در یکی از مناطق اداری به عنوان یک مدل تجربی وجود دارد. اگر نتیجه موفقیت آمیز باشد ، تجربه به کل شهر گسترش می یابد. کاملاً ممکن است که در شرایط مسکو ، دوچرخه سواری سودآورتر از اتومبیل باشد. سرعت متوسط دوچرخه سوار در شهر 17 کیلومتر در ساعت است و یک ماشین در راه بندان ، 13 کیلومتر در ساعت است. حتی بدون در نظر گرفتن مسافت پیموده شده گاز در دنده دوم ، دوچرخه به وضوح در مقایسه پیروز می شود.
